Η ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

Ο τόμος αποτελεί τα πρακτικά του συνεδρίου που διεξήχθη το Νοέμβριο του 2012 στη Φλώρινα με αφορμή τα 100 χρόνια από την ένταξη της Δυτικής Μακεδονίας στο ελληνικό κράτος (1912-2012). Στόχος του συνεδρίου ήταν η περιγραφή των διαδικασιών ένταξης που αφορούσαν την οικονομία, την πολιτική, την κοινωνία και τον πολιτισμό. Το συνέδριο ασχολήθηκε με την υλοποίηση της συγκεκριμένης διαδικασίας αλλά και το αποτέλεσμα, δηλαδή την ένταξη και την ενσωμάτωση.

Μεταπτυχιακοί φοιτητές και υποψήφιοι διδάκτορες, ερασιτέχνες και επαγγελματίες ιστορικοί ασχολήθηκαν με πολλά προβλήματα σχετικά με τις διαδικασίες ενσωμάτωσης της Δυτικής Μακεδονίας στο ελληνικό κράτος, ο καθένας σύμφωνα με το αντικείμενό του. Τα πιο αντιπροσωπευτικά θέματα που παρουσιάστηκαν ήταν: α) οι πολεμικές και διπλωματικές εξελίξεις που συνέβαλαν στην ένταξη της περιοχής στην Ελλάδα, β) οι διαδικασίες προσαρμογής των εκπαιδευτικών δομών, γ) οι οικονομικές εξελίξεις που διαμόρφωσαν τη νέα κατάσταση στην Ελλάδα, δ) οι αλλαγές και οι βελτιώσεις στον τομέα του πολιτισμού (αρχιτεκτονική, χορός, λογοτεχνία, αισθητική αντίληψη), ε) ο μετασχηματισμός των τοπικών κοινοτήτων σε μια ενιαία κοινωνία, η οποία βοήθησε στη σύμπηξη εθνικής ταυτότητας, στ) οι εξελίξεις στα επαγγέλματα, τον Τύπο, τον συνδικαλισμό, ζ) η ανάπτυξη της παιδαγωγικής σκέψης, η) η αποτύπωση των αποφάσεων των κρατικών φορέων για ζητήματα συλλογικού συμφέροντος, θ) η συντήρηση και η ανάδειξη των τοπικών πηγών-τεκμηρίων, ι) τα αποτελέσματα και τα τραύματα της κατοχικής και μετεμφυλιακής περιόδου (Αντίσταση, Δίκες του Εμφυλίου, συγκρότηση ιδεολογικών ταυτοτήτων).

Το συνέδριο έδωσε τους εξής σημαντικούς καρπούς: α) εμπλούτισε την τοπική ιστορία της Δυτικής Μακεδονίας, αφού έδωσε την ευκαιρία σε ένα μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων να ασχοληθούν με την έρευνα της τοπικής ιστορίας. Σε όλους αυτούς πρόσφερε ένα βήμα έκφρασης και δημιούργησε τις προοπτικές ενός επιστημονικού διαλόγου, β) πρόσφερε απαντήσεις στο καίριο ερώτημα κατά πόσο το παρελθόν του χώρου δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον, και γ) άνοιξε δρόμους για την έρευνα του συλλογικού μας βίου.