ΤΟ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ

ΜΙΑ ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο αριθμός των παιδιών που εμφανίζουν υπερκινητικότητα και διαταραχή προσοχής αυξάνεται συνεχώς. Ο Maurice Berger, στηριζόμενος στην κλινική του εμπειρία, αναδεικνύει διάφορες αιτίες που συχνά συνυφαίνονται για την εμφάνιση αυτής της παθολογίας.

Για ορισμένα παιδιά, τα προβλήματα έχουν νευροαναπτυξιακή βάση: στις πιθανές δυσλειτουργίες του ντοπαμινεργικού κυκλώματος προστίθενται η ανεπαρκής ικανότητα αναστολής και μια έντονη δυσανεξία στην αναμονή. Για άλλα παιδιά, η απαρχή της διαταραχής εντοπίζεται στην οικογενειακή και πρώιμη σχεσιακή τους ιστορία: ένα ασυνεχές περιβάλλον, αποτέλεσμα παραμέλησης, κακοποίησης ή εναλλασσόμενης κατοικίας κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία• πρώιμη μητρική κατάθλιψη αυστηρές ή καταναγκαστικές παιδαγωγικές πρακτικές. Στην πορεία, τα συμπτώματα τείνουν να παραμένουν με τρόπο «αναχρονιστικό», συνοδευόμενα από έντονη ανάγκη ελέγχου του άλλου και από αυτοκαθησυχαστικούς μηχανισμούς.

Το βιβλίο παρουσιάζει την ερευνητική διαδρομή του συγγραφέα, καρπό πολυετούς μελέτης. Αναλύει διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις - από την ψυχοκινητική αγωγή έως τη φαρμακευτική παρέμβαση - προσαρμοσμένες στον βαθμό που τα συμπτώματα επηρεάζουν τη μαθησιακή διαδικασία και την κοινωνική ζωή. Τέλος, ένα ειδικό κεφάλαιο εξετάζει την επίδραση της διαταραχής στους εφήβους που εκδηλώνουν βίαιη παραβατικότητα.