ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΡΙΚΙ

ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ;

Ποιος, άραγε, στην επικράτειά του, καταργεί τη δημοκρατία και διώκει τις μειονότητες... για να καταξιωθεί ως ο πρωταθλητής του πολιτικού ισλάμ;
Ποιος, άραγε, εκτός των συνόρων του, προκαλεί την Αμερική, ανταγωνίζεται τη Ρωσία, εκβιάζει την Ευρώπη, καλύπτει τον ISIS, καταδιώκει τους Κούρδους, στέλνει μισθοφόρους στη Λιβύη, πολεμάει τους Αρμένιους ώστε να στεφθεί ηγέτης της ισλαμικής διεθνούς;
Ποιος θέλει να γίνει ο νέος σουλτάνος, φιλοδοξεί να μεταβληθεί σε νέο χαλίφη, σκοπεύει να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία προκειμένου να θεωρηθεί μια από τις μεγάλες δυνάμεις στο πλανητικό παιχνίδι;

Ο δωδέκατος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας ολοκληρώνει τη φυγή προς τα εμπρός που εγκαινίασε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο λεγόμενος Ατατούρκ. Του οποίου δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος, φαινομενικά εχθρός αλλά στην πραγματικότητα δίδυμος αδελφός.

Γιατί σφάλαμε σε ό, τι αφορά το έργο του Ατατούρκ και την κληρονομιά που άφησε; Γιατί εξαπατηθήκαμε συνειδητά στις απαρχές του Ερντογάν; Γιατί είναι λάθος να αντιπαραθέτουμε τον έναν στον άλλον;
Για να κατανοήσουμε έστω και ελάχιστα την Τουρκία, πρέπει να ανακαλέσουμε τα φαντάσματα της γενοκτονίας των Αρμενίων, το 1915, της εθνοκάθαρσης των Ελλήνων, το 1923, των σφαγών των Κούρδων και των Αλεβιτών ήδη από το 1928. Να αποκαλύψουμε τα κρυμμένα μυστικά των στρατιωτικών πραξικοπημάτων. Να δημοσιοποιήσουμε τους συμβιβασμούς της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών μέχρι σήμερα. Να καταδείξουμε πώς η Τουρκία αποτελεί το πιο εκρηκτικό πολεμοχαρές εργαστήριο και να μην ξεχνάμε, το πλήθος των Τούρκων που δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν... καταδιωκόμενοι είτε από το πολιτικό ξίφος, είτε από το θρησκευτικό σαρίκι είτε και από τα δύο μαζί.