ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Το βιβλίο τούτο κυκλοφορεί επίκαιρα μια περίοδο που οι διαπραγματεύσεις Αθηνών – Σκοπίων προς επίλυση των διαφορών τους φθάνουν σε κομβικό σημείο. Στις επόμενες σελίδες του, λοιπόν, επιχειρείται να εκτεθούν αδιάβλητα ιστορικά δεδομένα ώστε ο αναγνώστης να διαμορφώσει μια πληρέστερη άποψη και να κρίνει ο πολίτης.

Το Μακεδονικό Ζήτημα προέκυψε το 1878 και έκτοτε κινείται επί 140 χρόνια έως σήμερα σε διάφορα επίπεδα, με διαφορετικούς συσχετισμούς και πρωταγωνιστές της κάθε εποχής.

Προς διασαφήνιση των όρων εν προκειμένω υπογραμμίζεται ότι:
1. Ουδέποτε υπήρξε Έθνος Μακεδόνων ούτε Κράτος με το όνομα Μακεδονία, όπως δεν υπήρξε Έθνος Αθηναίων, Λακεδαιμονίων, Ηπειρωτών, Αιτωλών κ.α.π. που είχαν συγκροτήσει τα Κράτη της αρχαίας Ελλάδος.
2. Μετά την κατάλυση του τελευταίου Βασιλείου των Μακεδόνων τον Ιόν π.Χ. αιώνα ο χώρος με το όνομα Μακεδονία κατακερματίσθηκε και μάλιστα μεταβάλλονταν συνεχώς. Την αυγή του Ιου μ.Χ. αιώνα ο γεωγράφος Στράβων γράφει ότι η Μακεδονία απλώνονταν δυτικά έως την Αδριατική. Μετά από δέκα αιώνες το Θέμα της Μακεδονίας κάλυπτε και όλη τη Θράκη με πρωτεύουσα την Αδριανούπολη όπου γεννήθηκε ο Αυτοκράτωρ Βασίλειος ο Α’ ο οποίος, γι’ αυτό, επονομάζονταν Μακεδών. Περιφέρεια με το όνομα Μακεδονία ουδέποτε διέθετε η Οθωμανική Αυτοκρατορία επί 428 χρόνια
3. Από τον 7ο έως τον 14ο αιώνα μ.Χ. εγκαταστάθηκαν διαδοχικά στον χώρο Σλάβοι, Βούλγαροι, Σέρβοι, Εβραίοι, Οθωμανοί κ.ά. που όλοι τους ονομάζονταν Μακεδόνες αλλά αυτοπροσδιορίζονταν φυλετικά: Έλληνες Μακεδόνες, Τούρκοι Μακεδόνες κ.λπ. Ζώντας επί αιώνες μαζί με τους συνοίκους Λαούς μυριάδες Μακεδόνες μίλησαν στην προφορική ντοπιολαλιά τους σλαβικά, βλάχικα και αρβανίτικα αλλά την ελληνική συνείδηση τους έγραψαν με το αίμα τους.

Το Μακεδονικό Ζήτημα υπήρξε γεωστρατηγικό εγχείρημα Μεγάλων Δυνάμεων που κατά περιόδους χρησιμοποίησαν ντόπιους ''αντιπροσώπους'' τους για να ελέγξουν τον κρίσιμο γεωπολιτικό χώρο της Μακεδονίας ο οποίος ανέκαθεν είναι ο συντομότερος χερσαίος δρόμος προς και από Ανατολή - Δύση και η συντομότερη έξοδος του ηπειρωτικού Βορρά προς τις Θερμές Θάλασσες του Νότου.

Έτσι, διαδοχικά το Ζήτημα δημιούργησαν προς ίδιον όφελος με όργανο την Βουλγαρία η Αυτοκρατορία πασών των Ρωσιών από το 1871 έως την αυγή του 20ού αιώνα και η Γερμανία κατά τον Α' και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με σύμμαχο τη Βουλγαρία. Όταν απέτυχε το εγχείρημα, η Σοβιετική Ένωση το 1924 έριξε πρώτη φορά το σύνθημα ''Ανεξάρτητη Μακεδονία” η οποία θα εντάσσονται στη ''Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία''. Τη σκυτάλη παρέλαβε από την Ρ Κομμουνιστική Διεθνή ο κομμουνιστής ηγέτης Τίτο. Ίδρυσε τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας στην οποία περιέλαβε την έως τότε “Βαρνάρσκα Μπανόβινα” (Περιφέρεια του Βαρδάρη). Την ονόμασε “Μακεδονία''. Προχωρώντας ένα ακόμη, κρίσιμο, βήμα ονόμασε ''Μακεδόνες'' τους ετερόκλιτους κατοίκους της στους οποίους όρισε την αποστολή να ''απελευθερώσουν την Αιγαιατική Μακεδονία από τον φασιστικό ζυγό των Ελλήνων κατακτητών''. Για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποίησε τον Εμφύλιο των Ελλήνων, που ενίσχυσε και καθοδήγησε.

Κατά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, μετά τον θάνατο του Τίτο, αυτό το κατασκεύασμα ανακηρύχθηκε το 1991 ανεξάρτητο Κράτος με την ψευδωνυμία “Δημοκρατία της Μακεδονίας” και με τον ίδιο σκοπό. Η Ελλάδα αντέδρασε φυσικά αλλά δίχως στρατηγική ούτε ενιαία γραμμή. Μετά από 26 άγονα χρόνια, ήλθε η Ώρα.