ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ 1972-1973

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, Η ΜΝΗΜΗ

Το Μάιο του 1973 το αντιτορπιλικό "Βέλος" του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού αποχώρησε από τη νατοϊκή άσκηση στην οποία συμμετείχε στα ανοιχτά της Σαρδηνίας και κατέφυγε στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας, ως συνέπεια της εξάρθρωσης της συνωμοσίας ανώτερων και κατώτερων εν ενεργεία αξιωματικών, που στόχο είχε την κινητοποίηση του ελληνικού Στόλου για την ανατροπή της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Περίπου 40 χρόνια αργότερα, το ελληνικό κράτος είχε καθιερώσει επίσημο εορτασμό για το Κίνημα του Ναυτικού, όπως έμεινε να ονομάζεται η συνωμοσία, και το "Βέλος" είχε μετατραπεί σε μνημείο. Στα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης του 2008, οι κυβερνήσεις που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές της, παρουσίαζαν το Κίνημα του Ναυτικού ως εκείνο το γεγονός από το οποίο έπρεπε να εμπνευστεί η ελληνική κοινωνία για να ξεπεράσει την κρίση.

Τι ήταν αυτό το Κίνημα του Ναυτικού κατά της Δικτατορίας τον Μάιο του 1973; Και πώς κατέληξε να συνιστά σύμβολο της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας; Με αφετηρία τα παραπάνω ερωτήματα, το παρόν βιβλίο επιστρέφει αρχικά στα χρόνια της Δικτατορίας και αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος και η πολιτική που άσκησε στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, γέννησε τη ναυτική συνωμοσία. Στη συνέχεια διερευνά την πορεία της μνήμης του Κινήματος από τη Μεταπολίτευση μέχρι την καθιέρωσή του σε επίσημο σύμβολο της Τρίτης Δημοκρατίας. Είναι η ιστορία μιας από τις σημαντικότερες δράσεις του αντιδικτατορικού συντηρητικού χώρου, προερχόμενη από τον πυρήνα του μετεμφυλιακού ελληνικού κράτους, τις ένοπλες δυνάμεις, η οποία προσφέρει μια νέα προσέγγιση στην Ιστορία της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών και της Μεταπολίτευσης.