ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΚΥΚΛΩΝ-ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ-Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΚΥΚΛΩΝ

Ο Μιγιαμότο Μουσάσι (1584-1645), ο καλύτερος ξιφομάχος της γενιάς του κι ο θρυλικότερος ίσως σαμουράι πολεμιστής στην ιστορία, έγραψε προς το τέλος της ζωής του και αήττητος μετά από εξήντα και πλέον μονομαχίες, το Βιβλίο των πέντε κύκλων, ένα από τα πιο οξυδερκή και διεισδυτικά κείμενα στρατηγικής σκέψης που γράφτηκαν ποτέ.

Ο Μουσάσι χαρίζει στις γενιές που ακολουθούν διαχρονικές συμβουλές για την κατάκτηση της νίκης σε οποιοδήποτε πεδίο μάχης -για το ξάφνιασμα, τη σύγχυση, την απώλεια της ισορροπίας του αντιπάλου, την απόκρουση και τη γρήγορη εξουδετέρωσή του–, αλλά η βασική αρχή της πολεμικής του τέχνης δεν συνίσταται απλώς στην τελειοποίηση της τεχνικής ικανότητας μα στην παράλληλη όξυνση της αντίληψης και στην καλλιέργεια του πνεύματος του πολεμιστή.

Ο μαθητευόμενος σαμουράι θα πρέπει να αξιοποιήσει τις δικές του πραγματικές εμπειρίες αν θέλει να αντεπεξέλθει, και σ' αυτό θα τον βοηθήσει πολύ περισσότερο το μυαλό του παρά η τεχνική του. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όσο κάποιος εντρυφεί και εμβαθύνει στις αρχές της αυθεντικής πολεμικής τέχνης, τόσο πιο αβίαστα κατακτά τη σοφία της ζωής και τη νίκη στους καθημερινούς αγώνες της. Γι' αυτό και το Βιβλίο των πέντε κύκλων εκτιμάται ανά τα χρόνια όχι μόνο από τους λάτρεις των πολεμικών τεχνών ή της ιαπωνικής κουλτούρας, αλλά από τον οποιονδήποτε καλείται να αντιμετωπίζει σε σταθερή βάση πάσης φύσεως προκλήσεις και συγκρούσεις.

ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ

Η Στωική Φιλοσοφία πιο επίκαιρη από ποτέ....

Να μη σε ταράζει τίποτα είναι σπουδαίο πράγμα, αλήθεια, το σπουδαιότερο απ’ όλα, και είναι ένα πράγμα που ανεβάζει τον άνθρωπο σχεδόν στο επίπεδο του θεού. Ο Σενέκας «διασκευάζει» την έννοια της ευθυμίας, υπερθεματίζοντας τον Δημόκριτο, μέσα από τον διάλογό του με τον φίλο του Serenus. Ο Ρωμαίος ρήτορας προσπαθεί να τον θεραπεύσει από το άγχος και την ανησυχία, χρησιμοποιώντας αρκετές από τις μεθόδους αυτών που αργότερα θα χαρακτηριστούν στωικοί φιλόσοφοι και την αντίληψή τους για τη σημασία της πνευματικής υγείας και γαλήνης για έναν ευτυχισμένο άνθρωπο.

Ό, τι αρχίζει ως παρηγοριά και συμβουλή σ’ έναν ταλαιπωρημένο φίλο που βασανίζεται από υπαρξιακά προβλήματα και ανησυχίες εξελίσσεται σε μια βαθιά κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή, εκεί όπου κρύβονται όλα τα όπλα για τον πόλεμο που μαίνεται εντός μας από καταβολής κόσμου και μέχρι το τέλος του - ώσπου να κατακτήσουμε δηλαδή το υπέρ πάντων αγαθό: την πνευματική γαλήνη, εκείνη την ξεχωριστή ιδιότητα που και σήμερα, σ’ αυτήν εδώ την εποχή που ζούμε, κι ενώ έχουν περάσει σχεδόν δύο χιλιετίες από τότε που ο εξέχων στωικός φιλόσοφος Σενέκας έγραψε εξυμνώντας την, μοιάζει να ταυτίζεται με την ίδια τη σωτηρία του ανθρώπου.

Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

Γιατί στη συναναστροφή μας με τους άλλους είναι προτιμότερο να ρίχνουμε λίγο το επίπεδό μας; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα αν δεν τους αγγίζει προσωπικά; Γιατί η επιείκεια και η ειλικρινής εκτίμηση στο πρόσωπο κάποιου που μόλις γνωρίσαμε δεν είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι;
Τι είναι τελικά η ευγένεια και γιατί κάνουμε καλό στον εαυτό μας όταν κρίνουμε τους άλλους;

Με το γνωστό καίριο και ουδόλως διπλωματικό του ύφος, ο ’ρθουρ Σοπενχάουερ προσφέρεται να δώσει απαντήσεις σ' αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτήματα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι επιθυμούμε την επαφή με τους άλλους ανθρώπους παρότι "στην πραγματικότητα θα πρέπει να είμαστε πολύ χαρούμενοι αν δεν έχουμε καμία σχέση μαζί τους.