ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

ΟΙ ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ (323-281 Π.Χ.)

Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έμελλε να είναι βραχύβια. Η μονογραφία αυτή δεν επιχειρεί να αποτελεί ακόμη μία ιστορική παρουσίαση της ελληνιστικής εποχής. Αντίθετα, εδώ δίνεται έμφαση στους λόγους της αποσύνθεσης του κράτους του Αλέξανδρου. Η μελέτη του Σπύρου Δ. Συρόπουλου ξεκινά με τους πραγματικούς λόγους που ώθησαν τον Φίλιππο και στη συνέχεια τον Αλέξανδρο να στραφούν στην κατάκτηση της Ανατολής -λόγοι που λίγο έχουν να κάνουν με τη ρομαντική άποψη της προσωπικής εμπάθειας και εμμονής του Αλεξάνδρου με την κατάκτηση ολόκληρου του γνωστού κόσμου.

Ουσιαστικό ρόλο εδώ κατέχει η πολιτική που προσπάθησε να ασκήσει ο Αλέξανδρος προκειμένου να πετύχει την ειρηνική συνέχιση της αυτοκρατορίας του. Στο παρόν βιβλίο η προσοχή μεταφέρεται στα επιμέρους προβλήματα των βασιλείων που δημιουργήθηκαν από τους διαδόχους του και στην ανικανότητά τους να συμμεριστούν το όραμα και την πολιτική του προκατόχου τους.