ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Δεν καταφέραμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο αδελφέ μου
Όμως δεν κατάφερε κι ο κόσμος
ν' αλλάξει εμάς
Παραμένουμε όπως τότε
Παιδιά ρομαντικά κι ονειροπόλα
Κι ας πάγωσαν τα όνειρά μας
μέσα στη δίνη και την οδύνη των καιρών
Οι λύκοι είναι και θα είναι εδώ
και τα ουρλιαχτά τους
θα σκορπίζουνε τον τρόμο
στο ποίμνιο των αγνών ανθρώπων
που διάλεξαν το δρόμο του Γολγοθά
από εκείνον των τριάκοντα αργυρίων