ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΙΤΣΑ ΜΟΥ

Η Μικρασιατική εκστρατεία, εκτός από τις μάχες και την καταστροφή που επακολούθησε, είχε και απροσδόκητες παράπλευρες ωφέλειες: άνθρωποι που έσμιξαν, ερωτεύτηκαν και άφησαν απογόνους που τιμούν τη μνήμη τους.

Η Μάνια Παπαδημητρίου εκδίδει ό, τι σώθηκε από το προσωπικό ημερολόγιο του παππού της, όπου ο υπολοχαγός Γεράσιμος Γεννατάς, εξιστορεί τη γνωριμία του με τη Γεθσημανή, τη Μανίτσα του, στη Σμύρνη, το 1920, την πολιορκία και την κατάκτηση της καρδιάς της παράλληλα με τις επιχειρήσεις στα μέτωπα του πολέμου.

Αυτό το «ημερολόγιο έρωτος», όπως το αποκαλεί, το διανθίζει με εκτενή αποσπάσματα από το στρατιωτικό του ημερολόγιο και άλλα τεκμήρια, καθώς και με δικά της σχόλια, αναμνήσεις και πρόσθετες πληροφορίες για τη μεταγενέστερη διαδρομή της οικογένειας, τους καημούς και τα τραύματα που τη σφράγισαν.