ΟΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ

Στην εποχή μας είναι δεδομένη επιστημονικά η ψυχοσωματική μας ενότητα. Απτό και ορατό το σώμα μας, όμως, όταν μιλάμε για την ψυχή ξέρουμε πού είναι; Στο κεφάλι μας, στην καρδιά μας; Πετά κάπου γύρω μας ως πνοή, όπως πρέσβευαν οι Στωικοί; Και πώς μπορούμε να την αναγνωρίσουμε; Στις σωματικές εκφράσεις, στο βλέμμα, στην τέχνη...; Πού βρίσκονται οι οριογραμμές της ψυχοσωματικής μας οντότητας; Με ποιους τρόπους οι ψυχικές κινήσεις ή σιωπές επηρεάζουν τη σωματική μας πραγματικότητα; Και, τότε, τι θέλει να μας πει το σώμα που δεν μπορεί να εκφράσει η ψυχή;

Μια ιστορική αναδρομή της ψυχοσωματικής ανθρώπινης περιπέτειας από τις ρίζες της ζωής, την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη πρακτική. Κι από τις νεότερες εξελίξεις στη σύνδεση με τα γερά παλιά υλικά, που μένουν πάντα καινούργια σε ό, τι είναι θεραπευτικό για τον άνθρωπο: την ουσιαστική σχέση και το νόημα όσων βιώνει και μοιράζεται με τους σημαντικούς άλλους, με τον κόσμο.