Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ

Όποτε με ρωτάνε πώς είναι, τους λέω
φαντάσου να γεννιέσαι σ ? ένα φλεγόμενο άσυλο
ανιάτων. Καθώς οι συγγενείς μου έλιωναν, στάθηκα στο
ένα πόδι, σήκωσα τα χέρια, έκλεισα τα μάτια κα σκεφτόμουν
δέντρο δέντρο δέντρο όσο ο θάνατος με προσπερνούσε - άθικτος.
Δεν ήξερα ότι ο θεός έβλεπε
σ? εμάς μια αποτυχημένη
απόπειρα για παράδεισο. Δεν ήξερα ότι τα μάτια μου είχαν τρεις
αποχρώσεις του λευκού μα μόνο μία εικόνα
της μάνας μου.