ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η ελεύθερη σκέψη του ανθρώπου εμφανίζεται στην αρχή του δεύτερου χρόνου της ζωής του. 'Αμα του δείξεις ένα αντικείμενο και μετά το κρύψεις, θα θελήσει να το βρει, κατά τον Piaget. Το αντικείμενο υπάρχει και όταν αυτό δεν είναι πια ορατό. Τα παιδιά από πολύ μικρά ζητούν να μάθουν. Κάθε μέρα έρχονται σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, που δεν περιορίζεται πια στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Έτσι, μια μεγάλη σειρά από ερωτήματα τα απασχολούν. Τα παιδιά θέλουν να καταλάβουν την αληθινή ζωή, και δεν είναι δύσκολο να βρούμε ως ποιο σημείο πρέπει να τα βοηθήσουμε να την ανακαλύψουν. Τα παιδιά με τις ερωτήσεις τους μας καθοδηγούν. Εμείς πρέπει να ανοίγουμε δρόμους στη συνεχή αναζήτησή τους και όχι να προσφέρουμε φανταστικές λύσεις, που στερούν από αυτά κάθε προβληματισμό.

Στις Μικρές ιστορίες τα ζώα ζουν τις διάφορες καταστάσεις: ρωτούν, συζητούν κι έτσι μαθαίνουν με αυτενέργεια. Τα θέματα ξεκινούν από απλές βασικές έννοιες, όπως αριθμοί, χρώματα, προχωρούν σε έννοιες ποιότητας και φυσικών καταστάσεων, και καταλήγουν σε γενικότερα κοινωνικά θέματα.

Ο Νικόλας (5 χρονών) και η Χριστίνα (4 χρονών) έφτιαξαν την πρώτη ιστορία και μαζί με τους φίλους τους εικονογράφησαν το βιβλίο. Αργότερα ήρθαν κοντά μας η Χριστιάνα (3, 5 χρονών) και η Ειρήνη (2, 5 χρονών) και έφτιαξαν δικές τους ζωγραφιές για την ανανεωμένη έκδοση του βιβλίου. Η Αλεξάνδρα ήταν ακόμα πολύ μικρή. Πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε στα παιδιά ευκαιρίες να δοκιμάζουν τις ικανότητές τους και να πιστεύουν σ' αυτές. Πρέπει να μην αισθάνονται συνέχεια πολύ μικρά μέσα στον κόσμο των μεγάλων. Πρέπει ακόμα να καταλάβουν ότι πραγματικά δικό τους δεν είναι ό, τι τους προσφέρουμε, αλλά ό, τι εκείνα μόνα τους φτιάχνουν.