ΜΑΜΑ ΦΤΙΑΞΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ

Ένα χαρτί μοιράζει ιδέες σαν δέντρο που περπατάει. Ένα ψαλίδι κάνει τα πρώτα του βήματα. Ένα κοπίδι ορίζει τις γραμμές μιας αλλόκοτης μάγισσας που διώχνει τα σκοτάδια. Κι όλα μαζί μάς λένε μια ιστορία. Μια μόνο; Πολλές!

Η αφορμή ήταν ένα παιχνίδι χάρτινο, από παλιά εφημερίδα. Μια μάγισσα, που ταξιδεύει πάνω στο σκουπόξυλο της, στο χώρο και το χρόνο. Ένα χρόνο με ξεθωριασμένες παιδικές μνήμες. Κι ο χώρος, μικρή ανάμνηση από ανακατεμένο παιδικό δωμάτιο, από παιχνίδια, μολύβια, τσαλακωμένα χαρτιά, χαρτιά κομμένα και ζωγραφισμένα, έτοιμα να γίνουν σπίτια, καράβια, φιγούρες. Όλα φυλαγμένα στο σπίτι των αναμνήσεων Ένα μικρό χωνάκι θα είναι το σώμα. Μια χάρτινη μπαλίτσα το κεφαλάκι της. Και το φουστάνι της; Πολύχρωμα μικρά χαρτιά, σε τάξη κι αταξία, να δίνουν κίνηση μέσα στην ακινησία.