ΜΑΓΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Αν άλλοτε, στα χρόνια φιλοσόφων όπως ο Πλάτων ή ο Αριστοτέλης, με την άσκηση της φιλοσοφίας οι θιασώτες της αποσκοπούσαν στο να κάνουν τους ανθρώπους πιο έξυπνους και ικανούς να χειριστούν σπουδαίες δημόσιες και ιδιωτικές υποθέσεις των, ή αν αργότερα, στην ελληνιστική εποχή, το ιδανικό των φιλοσόφων ήταν η σωτηρία της ψυχής, στην περίοδο της Αναγέννησης η φιλοσοφία άλλαξε πάλι προσανατολισμό. Τότε έζησαν και έδρασαν ορισμένοι υπέροχοι άνθρωποι που προσπάθησαν να πάνε την φύση πιο πέρα από εκεί που την άφησε ο δημιουργός της, για να κάνουν το ανθρώπινο γένος ευτυχισμένο - όχι σε κάποιον άλλο κόσμο σαν αυτόν που ευαγγελίζονται οι απολογητές των θρησκειών, αλλά εδώ, πάνω στην γη. Επιδίωξή τους ήταν, αξιοποιώντας τις άδηλες ζωντανές δυνάμεις του σύμπαντος, να βρουν την φιλοσοφική λίθο, μια μαγική ουσία μέσω της οποίας θα κατόρθωναν να φτιάξουν χρυσάφι από φτηνά μέταλλα και να κατασκευάσουν το ελιξήριο της ζωής.