ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 1988-2008

Μια ενδιαφέρουσα «συνάντηση», της κοινωνικής ψυχιατρικής με την κοινωνική ανθρωπολογία.

Η έννοια της κοινότητας αποτέλεσε το θεωρητικό υπόβαθρο, όχι μόνο ως θεσμική οντότητα αλλά και κοινωνική και ανθρωπολογική, που πρόσφερε τη δυνατότητα για τη μελέτη θεμάτων προσέγγισης των δύο επιστημονικών χώρων.

Το «υλικό» του βιβλίου προβάλλει τη διαφορετικότητα στην περιγραφή και κατανόηση φαινομένων, όπως η υγεία και η ψυχική υγεία, η ασθένεια και η ψυχική νόσος, η προκατάληψη και η κουλτούρα.
Η πραγματοποίηση του σύγχρονου και ριζοσπαστικού στην εποχή του (1988) σχεδίου ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Εύβοια είναι η αφετηρία για τις ψυχιατρικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας. Οι επιστήμονες, μέσα από προσωπικές μαρτυρίες, εστιάζονται:

• Στην πολυπλοκότητα του εγχειρήματος
• Στις αντιστάσεις και προκαταλήψεις της κοινότητας απέναντι στη νέα αντίληψη για την ψυχική ασθένεια και την προσπάθεια άρσης του αποκλεισμού των πασχόντων
• Στη συγκρουσιακή υποδοχή των πρώτων Ευβοέων ασθενών που αποϊδρυματοποιήθηκαν από το άσυλο του Κρατικού Θεραπευτηρίου Λέρου
• Στην κατανόηση της λειτουργίας της κοινότητας της Εύβοιας μέσα από μία εθνογραφική-ιστορική περιγραφή τους
• Στη συνύπαρξη μιας παραδοσιακής μορφής κοινωνικής οργάνωσης με πλέον σύγχρονες μορφές
• Στις καινοτόμους αρχές της ψυχικής υγείας, χωρίς νοσηλεία σε ψυχιατρικό νοσοκομείο

Το βιβλίο μέσα από συγκεκριμένη εμπειρία θέτει πολιτικό, επιστημονικό, κοινωνικό, θεσμικό προβληματισμό σκέψης και αναστοχασμού σχετικά με την επίκαιρη μέχρι και σήμερα έκβαση των επιχειρούμενων μεταρρυθμίσεων στη χώρα μας.