Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 1924-1934 ΤΟΜΟΣ Α

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

Το βιβλίο μελετά την εξέλιξη του καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης από την αρρώστια και τον θάνατο του Λένιν (τέλη 1922-Ιανουάριος 1924) μέχρι και το τέλος του Μεγάλου Τρόμου (1936-1938).

Στο επίκεντρό του βρίσκεται η μελέτη του σταλινισμού ως ενός πολύμορφου φαινομένου, παραγόμενου συνολικά από την πάλη των τάξεων στον σοβιετικό κοινωνικό σχηματισμό. Συνεπώς, η έμφαση στην «προσωπολατρία γύρω από τον Στάλιν», στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, απορρίπτεται ως μια αβαθής και αποπροσανατολιστική προσέγγιση. Ομοίως, απορρίπτεται και η προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία, η δεκαετία του 1930 αποτέλεσε την επιτυχή επίτευξη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ, έστω και κάτω από δύσκολες αντικειμενικές συνθήκες.

Η μελέτη δεν στηρίζεται μόνο στα κλασικά ιστορικά βιβλία των δεκαετιών 1920 έως και 1980, ορισμένα από τα οποία υπάρχουν από παλιά ή πιο πρόσφατα και σε ελληνική μετάφραση. Επεκτείνεται σε ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας συζήτησης για την ΕΣΣΔ, στον αγγλοσαξονικό κυρίως χώρο, κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια ή και στον ίδιο ακόμη τον ρωσικό και μετασοβιετικό χώρο, δεδομένου ότι πολλά έργα του έχουν ήδη μεταφρασθεί στα αγγλικά. Αυτή η συζήτηση είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη στο ελληνικό κοινό.