Η ΑΠΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΓΟΗΤΡΟΥ
Κατά τη συνάντηση που διεξήχθη την 28η Οκτωβρίου του 1940 στη Φλωρεντία, ανάμεσα στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ -λίγες μόνο ώρες αφότου τα ιταλικά στρατεύματα είχαν παραβιάσει τα ελληνικά σύνορα-, ο Μουσολίνι ενημέρωνε τον σύμμαχό του ότι σε δεκαπέντε ημέρες το σχέδιό του για την εισβολή στην Ελλάδα θα έχει ολοκληρωθεί νικηφόρα. Δεν χρειάστηκαν όμως πάρα μόλις ένδεκα ημέρες μέχρι την αναστολή των επιχειρήσεων εναντίον της τοποθεσίας ΕλαίαςΚαλαμά, ώστε οι Ιταλοί επιτελείς να αντιληφθούν ότι ο σχεδιασμός τους δεν είχε λάβει όψη τον πλέον κρίσιμο παράγοντα: το υψηλό φρόνιμα, αλλά και την κατάλληλη προετοιμασία του Ελληνικού Στρατού. Λίγες ημέρες αργότερα δε, όταν με την αντεπίθεσή τους οι ελληνικές δυνάμεις αποκατέστησαν πλήρως το εθνικό έδαφος και άρχισαν να καταδιώκουν τον εχθρό στο πανάρχαιο ελληνικό έδαφος της Βόρειας Ηπείρου, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι η επιχείρηση μεταλλασσόταν στον χειρότερο εφιάλτης τους.
Μετά τις επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειές τους να αναχαιτίσουν την ορμή του Ελληνικού Στρατού, οι Ιταλοί απευθύνθηκαν στον Χίτλερ ζητώντας τη βοήθειά του για την ανάσχεση της ελληνικής προέλασης. Σύντομα, όμως, αντιλήφθηκαν ότι το πλήγμα στο γόητρό τους θα ήταν ιδιαίτερα βαρύ, εάν τα γερμανικά στρατεύματα ήταν εκείνα που θα παρείχαν τη λύση στο αδιέξοδο που είχαν οδηγηθεί οι ιταλικές δυνάμεις. Έτσι ο Μουσολίνι αποφάσισε -μέχρι την, αναπόφευκτη όπως διαφαινόταν, έναρξη της γερμανικής επίθεσης- να καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να ανατρέψει τη ροή των επιχειρήσεων και να καταγάγει μια, έστω, θεαματική νίκη σε βάρος του Ελληνικού Στρατού. Αυτή τη νίκη προσδοκούσε να πετύχει με την Εαρινή Επίθεση του, η οποία ξεκίνησε στις 7 Μαρτίου του 1941.
Σε μέτωπο 32 περίπου χιλιομέτρων, η 11η ιταλική Στρατιά επεδίωξε να διασπάσει την ελληνική διάταξη, ενώ την επιχείρηση παρακολουθούσε από το παρατηρητήριό του ο ίδιος ο Μουσολίνι, ο οποίος, άλλωστε, είχε συμμετάσχει τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην προετοιμασία της. Για δεκαεπτά μερόνυχτα τα ιταλικά στρατεύματα επεδίωξαν με κάθε μέσο να καταβάλουν την ελληνική αντίσταση και να εκβιάσουν την έξοδό τους στην κοιλάδα του ποταμού Ντεσνίτσα, ώστε ακολούθως να κινηθούν προς την Κλεισούρα και, στη συνέχεια, να προελάσουν περαιτέρω, με απώτερο στόχο τα Ιωάννινα. Οι ελληνικές δυνάμεις, όμως, ήταν αποφασισμένες να μην παραχωρήσουν σπιθαμή από το έδαφος το οποίο -στους αγώνες των προηγούμενων ημερών είχε ποτιστεί με άφθονο ελληνικό αίμα. Έτσι, στις 25 Μαρτίου, και ενώ οι κύριες επιχειρήσεις της επίθεσης είχαν ουσιαστικά εκφυλιστεί μετά την 15η Μαρτίου, η Εαρινή Επίθεση τερματίστηκε οριστικά, έχοντας αποτύχει παταγωδώς.
Η ΑΠΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΓΟΗΤΡΟΥ
Κατά τη συνάντηση που διεξήχθη την 28η Οκτωβρίου του 1940 στη Φλωρεντία, ανάμεσα στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ -λίγες μόνο ώρες αφότου τα ιταλικά στρατεύματα είχαν παραβιάσει τα ελληνικά σύνορα-, ο Μουσολίνι ενημέρωνε τον σύμμαχό του ότι σε δεκαπέντε ημέρες το σχέδιό του για την εισβολή στην Ελλάδα θα έχει ολοκληρωθεί νικηφόρα. Δεν χρειάστηκαν όμως πάρα μόλις ένδεκα ημέρες μέχρι την αναστολή των επιχειρήσεων εναντίον της τοποθεσίας ΕλαίαςΚαλαμά, ώστε οι Ιταλοί επιτελείς να αντιληφθούν ότι ο σχεδιασμός τους δεν είχε λάβει όψη τον πλέον κρίσιμο παράγοντα: το υψηλό φρόνιμα, αλλά και την κατάλληλη προετοιμασία του Ελληνικού Στρατού. Λίγες ημέρες αργότερα δε, όταν με την αντεπίθεσή τους οι ελληνικές δυνάμεις αποκατέστησαν πλήρως το εθνικό έδαφος και άρχισαν να καταδιώκουν τον εχθρό στο πανάρχαιο ελληνικό έδαφος της Βόρειας Ηπείρου, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι η επιχείρηση μεταλλασσόταν στον χειρότερο εφιάλτης τους.
Μετά τις επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειές τους να αναχαιτίσουν την ορμή του Ελληνικού Στρατού, οι Ιταλοί απευθύνθηκαν στον Χίτλερ ζητώντας τη βοήθειά του για την ανάσχεση της ελληνικής προέλασης. Σύντομα, όμως, αντιλήφθηκαν ότι το πλήγμα στο γόητρό τους θα ήταν ιδιαίτερα βαρύ, εάν τα γερμανικά στρατεύματα ήταν εκείνα που θα παρείχαν τη λύση στο αδιέξοδο που είχαν οδηγηθεί οι ιταλικές δυνάμεις. Έτσι ο Μουσολίνι αποφάσισε -μέχρι την, αναπόφευκτη όπως διαφαινόταν, έναρξη της γερμανικής επίθεσης- να καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να ανατρέψει τη ροή των επιχειρήσεων και να καταγάγει μια, έστω, θεαματική νίκη σε βάρος του Ελληνικού Στρατού. Αυτή τη νίκη προσδοκούσε να πετύχει με την Εαρινή Επίθεση του, η οποία ξεκίνησε στις 7 Μαρτίου του 1941.
Σε μέτωπο 32 περίπου χιλιομέτρων, η 11η ιταλική Στρατιά επεδίωξε να διασπάσει την ελληνική διάταξη, ενώ την επιχείρηση παρακολουθούσε από το παρατηρητήριό του ο ίδιος ο Μουσολίνι, ο οποίος, άλλωστε, είχε συμμετάσχει τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην προετοιμασία της. Για δεκαεπτά μερόνυχτα τα ιταλικά στρατεύματα επεδίωξαν με κάθε μέσο να καταβάλουν την ελληνική αντίσταση και να εκβιάσουν την έξοδό τους στην κοιλάδα του ποταμού Ντεσνίτσα, ώστε ακολούθως να κινηθούν προς την Κλεισούρα και, στη συνέχεια, να προελάσουν περαιτέρω, με απώτερο στόχο τα Ιωάννινα. Οι ελληνικές δυνάμεις, όμως, ήταν αποφασισμένες να μην παραχωρήσουν σπιθαμή από το έδαφος το οποίο -στους αγώνες των προηγούμενων ημερών είχε ποτιστεί με άφθονο ελληνικό αίμα. Έτσι, στις 25 Μαρτίου, και ενώ οι κύριες επιχειρήσεις της επίθεσης είχαν ουσιαστικά εκφυλιστεί μετά την 15η Μαρτίου, η Εαρινή Επίθεση τερματίστηκε οριστικά, έχοντας αποτύχει παταγωδώς.
Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗBKS.0302646BKS.0302646ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟΙΣΤΟΡΙΚΑΚατηγορία: ΙΣΤΟΡΙΚΑ •ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ στην κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΚΑ ISBN: 978-960-606-207-0 Συγγραφέας: ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ Εκδοτικός οίκος: ΓΚΟΒΟΣΤΗ Σειρά: ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΑΧΕΣ Σελίδες: 80 Διαστάσεις: 21Χ28 Ημερομηνία Έκδοσης: Απρίλιος 2023 Η ΑΠΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΓΟΗΤΡΟΥ Κατά τη συνάντηση που διεξήχθη την 28η Οκτωβρίου του 1940 στη Φλωρεντία, ανάμεσα στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ -λίγες μόνο ώρες αφότου τα ιταλικά στρατεύματα είχαν παραβιάσει τα ελληνικά σύνορα-, ο Μουσολίνι ενημέρωνε τον σύμμαχό του ότι σε δεκαπέντε ημέρες το σχέδιό του για την εισβολή στην Ελλάδα θα έχει ολοκληρωθεί νικηφόρα. Δεν χρειάστηκαν όμως πάρα μόλις ένδεκα ημέρες μέχρι την αναστολή των επιχειρήσεων εναντίον της τοποθεσίας ΕλαίαςΚαλαμά, ώστε οι Ιταλοί επιτελείς να αντιληφθούν ότι ο σχεδιασμός τους δεν είχε λάβει όψη τον πλέον κρίσιμο παράγοντα: το υψηλό φρόνιμα, αλλά και την κατάλληλη προετοιμασία του Ελληνικού Στρατού. Λίγες ημέρες αργότερα δε, όταν με την αντεπίθεσή τους οι ελληνικές δυνάμεις αποκατέστησαν πλήρως το εθνικό έδαφος και άρχισαν να καταδιώκουν τον εχθρό στο πανάρχαιο ελληνικό έδαφος της Βόρειας Ηπείρου, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι η επιχείρηση μεταλλασσόταν στον χειρότερο εφιάλτης τους. Μετά τις επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειές τους να αναχαιτίσουν την ορμή του Ελληνικού Στρατού, οι Ιταλοί απευθύνθηκαν στον Χίτλερ ζητώντας τη βοήθειά του για την ανάσχεση της ελληνικής προέλασης. Σύντομα, όμως, αντιλήφθηκαν ότι το πλήγμα στο γόητρό τους θα ήταν ιδιαίτερα βαρύ, εάν τα γερμανικά στρατεύματα ήταν εκείνα που θα παρείχαν τη λύση στο αδιέξοδο που είχαν οδηγηθεί οι ιταλικές δυνάμεις. Έτσι ο Μουσολίνι αποφάσισε -μέχρι την, αναπόφευκτη όπως διαφαινόταν, έναρξη της γερμανικής επίθεσης- να καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να ανατρέψει τη ροή των επιχειρήσεων και να καταγάγει μια, έστω, θεαματική νίκη σε βάρος του Ελληνικού Στρατού. Αυτή τη νίκη προσδοκούσε να πετύχει με την Εαρινή Επίθεση του, η οποία ξεκίνησε στις 7 Μαρτίου του 1941. Σε μέτωπο 32 περίπου χιλιομέτρων, η 11η ιταλική Στρατιά επεδίωξε να διασπάσει την ελληνική διάταξη, ενώ την επιχείρηση παρακολουθούσε από το παρατηρητήριό του ο ίδιος ο Μουσολίνι, ο οποίος, άλλωστε, είχε συμμετάσχει τόσο στον σχεδιασμό όσο και στην προετοιμασία της. Για δεκαεπτά μερόνυχτα τα ιταλικά στρατεύματα επεδίωξαν με κάθε μέσο να καταβάλουν την ελληνική αντίσταση και να εκβιάσουν την έξοδό τους στην κοιλάδα του ποταμού Ντεσνίτσα, ώστε ακολούθως να κινηθούν προς την Κλεισούρα και, στη συνέχεια, να προελάσουν περαιτέρω, με απώτερο στόχο τα Ιωάννινα. Οι ελληνικές δυνάμεις, όμως, ήταν αποφασισμένες να μην παραχωρήσουν σπιθαμή από το έδαφος το οποίο -στους αγώνες των προηγούμενων ημερών είχε ποτιστεί με άφθονο ελληνικό αίμα. Έτσι, στις 25 Μαρτίου, και ενώ οι κύριες επιχειρήσεις της επίθεσης είχαν ουσιαστικά εκφυλιστεί μετά την 15η Μαρτίου, η Εαρινή Επίθεση τερματίστηκε οριστικά, έχοντας αποτύχει παταγωδώς. Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση