ΦΑΕΘΩΝ

...Γρήγορος όμως ο Φαέθοντας πηδάει στο άρμα, αρπάζει τα χαλινάρια και τα τραβάει με δύναμη. Αποχαιρετά βιαστικά τον πατέρα του, ενώ τ' άλογα ανοίγουν τα λευκά φτερά τους κι αλαφροπατώντας βγαίνουν απ’ τη μεγάλη πύλη των παλατιών του Ήλιου.
-Πού πας, Φαέθοντα, παιδί μου! φωνάζει τρέχοντας πίσω του ο Ήλιος. Φαέθοντα! γύρνα πίσω! θα χαθείς! Αχ, νιάτα, παράτολμα νιάτα! Πώς σας τραβάει το άγνωστο, το βάθος τ'ουρανού, το φως του ήλιου!