ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΑΛΚΑΝΙΟΜΑΧΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1913

Το Γενικό Ελληνικό Στρατηγείο, μετά τη μάχη Κιλκίς-Λαχανά, είχε αναχωρήσει από το Μελισσοχώρι, αποκαλούμενο τότε "Μπάλτζα", ακολουθώντας την άγουσα για το χωριό Σαρί-Γκιολ (τη σημερινή Κρηστώνη), όπου ο σιδηροδρομικός σταθμός Κιλκίς.

Εκεί, ο επικεφαλής του Στρατηγείου βασιλιάς Κωνσταντίνος, συνοδευόμενος από τους υπασπιστές του, Καλλίνσκη και Λεβίδη, εθεάθη να φέρει "πηλίκων και αμπέχωνον άσπρα, πανταλόνι και γκέτες από χακί και παπούτσια κίτρινα, και εις το δεξιόν βραχίονα το έμβλημα του πένθους" λόγω της, εν τω μεταξύ, δολοφονίας του πατέρα του, Γεωργίου του Α', στη Θεσσαλονίκη. Παρά το ότι, επιπλέον, "υπήρχον μερικά καθίσματα ψάθινα εις τον σταθμόν", ο Κωνσταντίνος "επροτίμησε και ανεπαύετο, με ελαφρόν ακούμβημα καθήμενος, πάνω εις κασόνια πυρομαχικών".

Η αυλή του σιδηροδρομικού σταθμού "ήτο πλήρης τεραστίων σωρών όπλων παντός είδους και σχεδόν πάσης εποχής. Αγχέμαχα των σταυροφόρων, μετά γλυφών, πρωτογενή τοιαύτα εξ Αλβανίας, Δαμασκού και Κωνσταντινουπόλεως έκειντο αναμίξ μετά μαρτινίων και μάουζερ... άτινα θα ηδύναντο να εκληφθώσι ως τρόπαια εις οιονδήποτε φεουδαρχικόν πύργον και αν ευρίσκοντο ή εις αρχαιοπωλείον του Ανατολικού Λονδίνου".