ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΔΙΓΛΩΣΣΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για το φαινόμενο της γλωσσικής ετερότητας στο σχολικό περιβάλλον (στις ειδικές και στις τυπικές τάξεις) και προτείνει ορισμένες προσεγγίσεις για την παιδαγωγική αντιμετώπισή της, με βάση τη διεθνή έρευνα και εμπειρία.

Βασική αφετηρία μας αποτελεί η αποδοχή της άποψης ότι η κοινωνικοποίηση και η μάθηση μέσω δύο γλωσσών είναι όχι απλώς εφικτές αλλά και επωφελείς σε γνωστικό, γλωσσικό και συναισθηματικό επίπεδο. Επιπλέον, υιοθετούμε την άποψη ότι η παιδαγωγική υποστήριξη των δίγλωσσων παιδιών δεν μπορεί να περιορίζεται στη διδασκαλία της νέας γλώσσας σε ξεχωριστές τάξεις κατά την είσοδό τους στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά πρέπει και μπορεί να συνεχίζεται στις τυπικές τάξεις: εκεί τα παιδιά αυτά βιώνουν συνθήκες απαιτητικές για τη μάθηση, καθώς προσπαθούν να πετύχουν τόσο γλωσσικούς όσο και ακαδημαϊκούς στόχους. Τέλος, υποστηρίζουμε ότι οι διδακτικές προσεγγίσεις που ενδείκνυνται για την επιτυχημένη ακαδημαϊκή πορεία των δίγλωσσων μαθητών είναι εξίσου αποτελεσματικές και παιδαγωγικά βάσιμες για όλους τους μαθητές. Ως εκ τούτου, μπορούν να υιοθετηθούν ως μια συνολική παιδαγωγική πρόταση για την εγγενή μαθησιακή ετερογένεια της τυπικής τάξης.

Η γλωσσική και πολιτισμική ετερότητα στο σχολείο πράγματι αποτελεί μια πρόκληση για τους εκπαιδευτικούς. Κατά τη γνώμη μας πρόκειται, όμως, για μια πρόκληση-πρόσκληση να αναστοχαστούν πάνω στις παιδαγωγικές τους πρακτικές, να τις αμφισβητήσουν και εν τέλει να τις αναμορφώσουν.