ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΛΙΚΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ

Πώς θα πρέπει να ηχεί η ποίηση του γένους; Ποια θα πρέπει να είναι η γλωσσική, θεματική και ειδολογική φυσιογνωμία της; Ποιος θα πρέπει να είναι ο κοινωνικός και εθνικός της ρόλος; Αυτά είναι ερωτήματα που αναφύονται επιτακτικά κατά την τριακονταετία πριν από την Επανάσταση στην προοπτική της πολιτισμικής αναγέννησης. Οι διαφορετικές απαντήσεις εκφράζονται με αντιπαραθέσεις, διαμάχες, ανταγωνισμούς, ποιητικά μανιφέστα και άλλες ποικίλες γραμματολογικές πυκνώσεις. Οι ζυμώσεις αυτές, στις οποίες ενίοτε υποκρύπτονται και πολιτικές σκοπιμότητες, οδηγούν στην ανάδυση ενός δημόσιου χώρου περί τη λογοτεχνία του γένους με αισθητικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα επιβιώσουν και αργότερα. Το ανά χείρας βιβλίο επιδιώκει να εντοπίσει και να περιγράψει ίχνη αυτών των εξελίξεων, με πρόθεση να δείξει τη γραμματολογική τους ενότητα και τη σημασία τους για τη διαμόρφωση της νέας ποίησης του έθνους.