1848 Η ΑΝΤΙΟΘΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ

Τα χρόνια που ακολούθησαν τη μεγάλη επανάσταση των Ελλήνων ήταν τόσο δραματικά, ώστε να αποτελούν και αυτά εξίσου σημαντικό κομμάτι της νεότερης ιστορίας. Με τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους αρχίζουν αμέσως και οι περιπέτειές του. Το μεγαλύτερο και τραγικότερο γεγονός της πρώτης περιόδου μετά την απελευθέρωση ήταν η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, ελπίδα του νεογέννητου κράτους. Ακολούθησαν τα προβλήματα της βασιλείας του Όθωνα και της βαυαροκρατίας. Στα πρώτα χρόνια αυτής της περιόδου, η αυταρχική άσκηση της εξουσίας από τον ίδιο τον βασιλιά και από τους συμβούλους του, η επικρατούσα φαυλότητα, οι αυθαιρεσίες, η ανικανότητα των κυβερνήσεών του να πατάξουν τη ληστοκρατία που μάστιζε την ύπαιθρο, οδήγησαν στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 που ανάγκασε τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα. Και με το νέο καθεστώς, η διακυβέρνηση είχε παραμείνει στα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών με αποτέλεσμα να προκληθούν νέες εξεγέρσεις, κυρίως εκτός της πρωτεύουσας της τότε μικρής Ελλάδας.

Τα σημαντικότερα γεγονότα της νέας εξέγερσης έλαβαν χώρα στην ανατολική Στερεά με επίκεντρο τη Φθιώτιδα. Το δραματικότερο από όλα ήταν η μάχη και η καταστροφή της ιστορικής πόλης της Υπάτης που πλήρωσε και το βαρύτερο τίμημα αυτής της ανταρσίας. Οι νικήτριες κυβερνητικές δυνάμεις μετά την καταστολή της εξέγερσης, κατασυκοφαντώντας τους αντιπάλους τους, τους οποίους δεν δίστασαν να παρουσιάσουν ως λήσταρχους και Τουρκαλβανούς, επιδόθηκαν σε άγριο διωγμό των επαναστατών και στην επιβουλή ανατριχιαστικών βασανιστηρίων σε αθώους πολίτες της περιοχής. Παρά την καταστολή και αυτής της εξέγερσης το κλίμα που διαμόρφωναν ο αυταρχισμός, η ανικανότητα και η διαφθορά της οθωνικής εξουσίας οδήγησαν εκ νέου τους απελπισμένους υπηκόους σε νέα επανάσταση το 1862 που αυτή τη φορά οδήγησε στην εκδίωξη του Όθωνα από την Ελλάδα.