ΖΩΗ ΣΤΟ ΟΡΙΟ

ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΤΟ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στο επίκεντρο αυτής της διερεύνησης βρίσκεται η πολτική διαχείριση της ζωής στο όριο δηλαδή, η παραγωγή του πολιτικού, που επιτελείται εκεί όπου η ανθρώπινη υποκειμενικότητα αγγίζει τα επισφαλή όριά της, αλλα και αναμετριέται με την αδυνατότητα της οριοθέτησης.

Τοποθετημένο σε κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες φύλου, εθνότητας, κοινωνικής τάξης και αρτιμέλειας, το σώμα είναι το κατεξοχήν πεδίο διακύβευσης της ανθρώπινης και πολιτικής ιδιότητας. Είτε ως ξένο σώμα που πρέπει να αποβληθεί ως ανεπιθύμητο ή να αφομοιωθεί υπό προϋποθέσεις, είτε ως πάσχον σώμα που χρήζει ιατρικού ελέγχου και ανθρωπιστικής προστασίας, το σώμα -κυρίως το κοινωνικά αποξενωμένο και πληγωμένο σώμα- είναι σήμερα στη δικαιοδοσία της βιοπολιτικής της ετερότητας.