ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΜΙΑΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ

Με τη συστηματική εξέταση και ανάλυση του μουσικού και στιχουργικού περιεχομένου, σε συνδυασμό με την πολιτική και οικονομική ανάγνωση του δισκογραφικού μηχανισμού, επιχειρείται να αναδειχθεί το πώς επηρεάζεται υφολογικά η όψη και το περιεχόμενο του ρεμπέτικου τραγουδιού με παράδειγμα το ηχογραφημένο έργο του Μάρκου Βαμβακάρη. Το σημείο θέασης του ρεπερτορίου είναι η δισκογραφία ως μηχανισμός ισχύος που κινείται με βάση τη δυναμική ανάπτυξής της. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχουμε και επίδραση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Διότι οι αλλαγές που προκύπτουν στα δεδομένα της αγοράς αντανακλώνται στη δισκογραφική παραγωγή, η οποία αντιδρά με τον ανάλογο κάθε φορά τρόπο ώστε να κρατήσει ζωντανή και κερδοφόρα τη σχέση προσφοράς και ζήτησης. Το ίδιο το ρεπερτόριο, όμως, δεν είναι μόνο υπόθεση της δισκογραφίας. Η μορφολογική και θεματική του εξέλιξη διαμορφώνονται και από ένα σύνολο άλλων παραγόντων όπως το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο ύπαρξής του, η πολυσύνθετη συνθήκη της ζωντανής εκτέλεσης και, τέλος, η ξένη δισκογραφική παραγωγή που εισάγεται αυξητικά στη χώρα.

Στην παρούσα μελέτη, το φως που προβάλλεται στην πολυσήμαντη σχέση δισκογραφίας και λαϊκής μουσικής παράδοσης κατευθύνεται με πυξίδα τη ρεαλιστική απεικόνιση της λειτουργίας του δισκογραφικού μηχανισμού και της καλλιτεχνικής φυσιογνωμίας του Μάρκου Βαμβακάρη, διαπερνώντας τα παραμορφωτικά πρίσματα των μυθοποιητικών αναπαραστάσεων γύρω από πρόσωπα και ρεπερτόρια, των ιδεοληψιών και των άκριτων πορισμάτων που κράτησαν στη σκιά τους την αλήθεια ενός αναπόφευκτου παντρέματος.