ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

Τους τελευταίους μήνες έχουν γραφεί πολλά για την ανάγκη να αναζητήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μεγαλύτερο πολιτικό ρόλο στη διεθνή σκηνή. Όμως για να συμβεί αυτό θα πρέπει η ΕΕ να υπερβεί τη σημερινή πολυφωνία και να αρθρώσει μια ξεκάθαρη φωνή στο διεθνή στίβο. Με δεδομένη μάλιστα τη δυσάρεστη εμπειρία της ΕΕ στο Κόσοβο, οι «δεκαπέντε» οφείλουν να αναζητήσουν το πλαίσιο εντός του οποίου θα πρέπει να προχωρήσουν σε σημαντικές τροποποιήσεις στην αμυντική πολιτική των κρατών-μελών.

Η Συνθήκη του 'Αμστερνταμ, προβλέπει την ενίσχυση της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) συμπεριλαμβανομένης της προοδευτικής πλαισίωσης μιας κοινής αμυντικής πολιτικής. Επίσης η Συνθήκη προβλέπει τη δυνατότητα ενσωμάτωσης της Δυτικοευρωπαϊκής ένωσης στην ΕΕ, εάν το αποφασίσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Οι τέσσερις συγγραφείς αυτού του τόμου συμφωνούν στο ότι η ΕΕ οφείλει να ενδυναμώσει την ΚΕΠΠΑ, αποκτώντας τα επιχειρησιακά, στρατιωτικά, θεσμικά, και διαδικαστικά μέσα και όργανα ανάπτυξης ενός αυτόνομου, ενεργού ρόλου στην πρόληψη, διαχείριση και επίλυση κρίσεων.