ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΠΑΛΤΟ

Αποφάσισα να γυρίσω στο τραπέζι μου, όταν άνοιξε η πόρτα. Στο άνοιγμά της είδα το κορίτσι με το κίτρινο παλτό. Τα μαλλιά του ήταν γεμάτα χιόνι και φορούσε ένα στεφάνι με κόκκινα αγριολούλουδα. Κοίταξα ταυτόχρονα έξω, αφού η πόρτα ήταν ακόμη ανοιχτή, αλλά δεν είδα να χιονίζει.
Ένιωσα μια ανεξήγητη ανατριχίλα. Το κορίτσι είχε σταθεί στην πόρτα και δεν έκανε ούτε ένα βήμα.
- Μπες μέσα, κάνει κρύο, βρήκα το θάρρος να μιλήσω.
Δεν πήρα καμία απάντηση. Το κορίτσι με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια, έβγαλε το στεφάνι και το άφησε κάτω. Μετά εξαφανίστηκε τρέχοντας.
Με αργό βήμα πήγα στην πόρτα. Την έκλεισα και σήκωσα το στεφάνι. Και τότε η καρδιά μου σταμάτησε. Τα λουλούδια δεν ήταν κόκκινα, αλλά ποτισμένα με αίμα.