ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΧΡΕΩΝ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΥΣ

Στην παρούσα μονογραφία γίνεται προσπάθεια προσέγγισης μίας σειράς παραμέτρων λειτουργίας του κυρωτικού κανόνα του άρθρου 25 ν. 1882/1990, σε επίπεδο ουσιαστικού και δικονομικού ποινικού δικαίου. Στο εν λόγω πλαίσιο, αρχικά, περιγράφεται η διαχρονική εξέλιξη των ρυθμίσεων, και, στη συνέχεια, εντοπίζονται και συστηματοποιούνται τα προβλήματα, τα οποία αξιολογούνται με κανονιστικά εργαλεία και ειδικότερα σημεία αναφοράς τις κατά περίπτωση προσεγγίσεις της θεωρίας και της νομολογίας. Πρόκειται για προσπάθεια, που, όχι σπάνια, «ναρκοθετείται» από τα δομικά χαρακτηριστικά του νόμου, τα οποία, κάποτε, δεν επιτρέπουν την επιλογή, ταυτόχρονα, μίας δογματικά άρτιας, ουσιαστικά δίκαιης και πρακτικά εφαρμόσιμης λύσης.

Η προσπάθεια, συνοπτικά, υπακούει στην ακόλουθη συστηματική πορεία:

Στην εισαγωγική ενότητα της εργασίας, περιγράφεται η κυοφορία, η εισαγωγή και η εξέλιξη της ρύθμισης, επισημαίνονται ζητήματα δογματικής-αξιολογικής αντινομίας, εντοπίζεται το προστατευόμενο έννομο αγαθό, και οριοθετείται το αδίκημα της «φορο-υπερημερίας» από τα αντίστοιχα της φοροδιαφυγής.

Στο επόμενο ευρύτερο κεφάλαιο που πραγματεύεται ζητήματα ουσιαστικού ποινικού δικαίου, αρχικά, λαμβάνουν χώρα τυπολογικού χαρακτήρα διακρίσεις, όπου καίρια θέση καταλαμβάνει η προσπάθεια για τον εντοπισμό της νομικής μορφής του αδικήματος, ιδίως όταν ο πίνακας χρεών περιλαμβάνει περισσότερα επιμέρους χρέη, και, στη συνέχεια, οριοθετείται η νομοτυπική μορφή του εγκλήματος, με κύρια σημεία αναφοράς τον προσδιορισμό του υποκειμένου, του αντικειμένου, του χρόνου τέλεσης και της υποκειμενικής του υπόστασης. Περαιτέρω, περιγράφεται η ευθύνη των εκπροσώπων ενώσεων προσώπων, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, με ιδιαίτερη αναγωγή στα κριτήρια ευθύνης της §3 του άρθρου 25 ν. 1882/1990, και συσχετίζονται τα πραγματικά δεδομένα της τελευταίας με μία σειρά από γεγονότα που συνοδεύουν την εμπορική ιδιότητα. Εξάλλου, στην ίδια ενότητα, επιχειρείται η προσέγγιση ενός αριθμού ειδικών ζητημάτων, εντοπίζονται οι σχέσεις συρροής με άλλα αδικήματα, και επιλέγονται θεματικές που αφορούν την ποινή.

Το τελευταίο τμήμα της εργασίας που αφορά ζητήματα δικονομικού ποινικού δικαίου, περιλαμβάνει θεματικές σχετικά με την ποινική δίωξη του αδικήματος, την καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμοδιότητα, την πολιτική αγωγή, την απόδειξη, τον αναιρετικό έλεγχο και τη διαδικασία εκτέλεσης.