ΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΡΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;

ΤΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ DNA ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ

«Το χρώμα των ματιών ενός παιδιού πολλές φορές εκπλήσσει τους γονείς του και το συγγενικό περιβάλλον. Και πώς να μην αναρωτιούνται οι άνθρωποι -που δεν είναι ειδικοί-, όταν, ενώ και η μαμά και ο μπαμπάς έχουν καστανά μάτια, τα μάτια του παιδιού είναι γαλάζια. Στη χειρότερη των περιπτώσεων συμπεραίνουν ότι το παιδί είναι του γαλανομάτη... κουμπάρου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων ψάχνουν στο γενεαλογικό τους δένδρο να βρουν έναν παππού, μια γιαγιά, κάποιον τέλος πάντων με γαλάζια μάτια. Και τότε ησυχάζουν και είναι χαρούμενοι, γιατί βρήκαν την εξήγηση: το παιδί πήρε τα μάτια του παππού του. Μόνο που δεν είναι αυτή η εξήγηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιδί είναι του κουμπάρου».

Στις μέρες μας το DNA έχει γίνει καραμέλα που γλυκαίνει και διανθίζει τον λόγο, γραπτό και προφορικό. Τι είναι, όμως, το DNA; Ποια είναι η δομή και ποια η λειτουργία του; Με ποιον τρόπο μπορεί και αποκαλύπτει τόσα πολλά μυστικά και ψέματα; Ποιοι περιορισμοί υπάρχουν σε όλα τα στάδια της συγκρότησης του γενετικού αποτυπώματος και ποια ηθικά διλήμματα προκύπτουν σχετικά με την προστασία των γενετικών-προσωπικών δεδομένων;

Εκτός από τη διερεύνηση αμφισβητούμενης πατρότητας, στις σελίδες αυτού του βιβλίου παρουσιάζονται με γλαφυρό τρόπο υποθέσεις με ιστορικό, πολιτικό, κοινωνικό ή θρησκευτικόενδιαφέρον, όπως η τύχη του Καρόλου-Λουδοβίκου ΙΖ', της οικογένειας των Ρομανώφ, της σορού του ευαγγελιστή Λουκά κ.ά., η συνδρομή της ανάλυσης του DNA στην κλινική πρακτική και σε δικαστικές υποθέσεις, στην ταυτοποίηση θυμάτων μαζικής καταστροφής, σε κρούσματα ντόπινγκ, σε αστικές διαφορές, όπως η κλοπή ενός γαϊδάρου, κ.ά.