ΤΗ ΛΕΝΕ ΜΑΝΤΩ

Γεννιέσαι ή γίνεσαι; Μπορείς να ξαναγεννηθείς και να ξεγίνεις; Η γυναίκα αυτής της ιστορίας το πάλεψε. Πολύ. Αγνόησε την οικογενειακή εντολή, προσπάθησε να φτιάξει μια νέα βιογραφία, απαλλαγμένη από τους καταναγκασμούς της καταγωγής, από διαγενεακά κληροδοτήματα και άχρονους συνειρμούς.
Τη δυσκόλεψε το όνομά της. Σαν πέτρα κρεμόταν στον λαιμό της. Το αισθανόταν ανοίκειο και κάποιες στιγμές τρομακτικό.
Είναι μια φοβερή αλήθεια: το όνομα δεν το διαλέγουμε και είναι κάπως βίαιο αυτό, γιατί μας σημαδεύει οριστικά.
Είσαι και αυτό που λέγεσαι.
Όταν έμαθε την ιστορία του ονόματός της, το μίσησε. Δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με τη συνονόματη δοξασμένη πρόγονό της. Σχεδόν όσο δεν ήθελε να μοιάσει στη μάνα της.
Τελικά, δεν τα κατάφερε. Επανέλαβε μητρικές διαδρομές και έψαξε τον Δημήτρη - και τον Υψηλάντη της.