ΘΑ

Συγχωρέστε με, αγαπητοί μου, που θα σας μεταφέρω σε μια περίοδο του μέλλοντος, όπου κανένας δεν θα ήθελε να ζήσει. Με κανένα τρόπο δεν θέλω να τρομάξω κανένα ούτε και να δημιουργήσω ατμόσφαιρα φόβου και αποπροσανατολισμού. Αυτό, όμως, δεν εξαρτάται από μένα, γιατί εκείνοι που κυβερνούν αυτό τον πλανήτη σκέφτονται διαφορετικά, έχουν άλλες σκοτούρες υψηλότερων προδιαγραφών, σκοτούρες που επικεντρώνονται στο πώς θα διαφυλάξουν τη δική τους ακεραιότητα και φιλοδοξία. Εξάλλου το ζείτε κι εσείς από τώρα. Ζείτε αυτούς τους ξέφρενους ρυθμούς αποσύνθεσης της κοινωνίας, του ξεπουλήματος του πλούτου στους αδηφάγους κι άπληστους ιδιώτες, του άκρατου κι αλόγιστου φιλελευθερισμού που κατ’ εμένα αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή της παγκόσμιας κοινότητας. Ταυτόχρονα απλώνονται στη γη και άλλες κοινωνικές ασθένειες, ο εθνικισμός με τόνους ξενοφοβίας, ο ρατσισμός, ο θρησκευτικός φανατισμός, ο οικονομικός αυταρχισμός, ο καταναλωτισμός, ο αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά αίτια των κρίσεων. Θα μπορούσα να σας αραδιάσω ακόμη μερικές σελίδες από αυτά τα καρκινώματα που μαστίζουν σήμερα τον πλανήτη μας, που μαζί με την αύξηση του πληθυσμού, την εξάντληση των ενεργειακών πηγών και την έλλειψη νερού και τροφής, οδηγούν σε μικρούς τοπικούς πολέμους που θα καταλήξουν κάποτε στον Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο.

Αυτόν τον πόλεμο όμως δεν τον έζησα εγώ, μάλλον η σωστή έκφραση θα ήταν «αυτόν τον πόλεμο δεν θα τον ζήσω εγώ», γιατί η αφήγηση που θα διαβάσετε παρακάτω δεν έγινε στο παρελθόν. Αυτή η αφήγηση θα γίνεται στον μέλλοντα χρόνο καθόσον αυτά τα γεγονότα δεν τα έζησα εγώ. Θα τα ζήσει κάποιος άλλος από το μέλλον.

Είναι σχεδόν νόμος ότι όλοι οι συγγραφείς γράφουν την ιστορία τους είτε στον αόριστο χρόνο είτε στον ενεστώτα, αφού αφηγούνται δικές τους εμπειρίες από το παρελθόν. Επομένως θα πρέπει να τις ζήσουν πρώτα για να τις αφηγηθούν. Ακόμη και εκείνοι που γράφουν φανταστικές ιστορίες από κόσμους του μέλλοντος, η διήγησή τους γίνεται σε αόριστο χρόνο.

Εγώ όμως δεν θα κάνω αυτό το λάθος. Αυτά που θα ακολουθήσουν δεν είναι δικές μου εμπειρίες, δεν συνέβηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής μου αλλά θα συμβούν πολλά χρόνια μετά τον θάνατό μου, έτσι δεν μπορώ να σας μιλώ με το «ήταν» αλλά με το «θα».

Πριν προχωρήσω πιο κάτω, θα πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι ποτέ δεν πίστεψα στα ταξίδια στο χρόνο, αντίθετα είμαι της άποψης ότι τα ταξίδια στο χρόνο, στο μέλλον ή στο παρελθόν, δεν μπορούν να συμβούν, για ένα και μοναδικό λόγο: Η σύνθετη ύλη και η οργανική ύλη κατά τη μετάβασή της από το παρόν στο μέλλον ή στο παρελθόν διασπάται. Αυτό εξηγείται με τους νόμους του Κύρι, τους οποίους απόλυτα ενστερνίζομαι, πιστεύω ότι ισχύουν και είναι επιστημονικά πλήρως κατανοητοί.