ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟ

Στον γερμανόφωνο γλωσσικό χώρο, η Μαρτίνα Χέφτερ, γεννημένη το 1965, έχει αναλάβει κάτι σαν πρωτοποριακό ρόλο. Στη νέα της ποιητική συλλογή Θα μπορούσε να γίνει και ωραίο, περιγράφει, βασισμένη στην προσωπική εμπειρία της με ένα πρόσωπο του οικογενειακού της περιβάλλοντος, την καθημερινότητα και την ατμόσφαιρα ενός γηροκομείου. Ή μάλλον: Αναζητά και βρίσκει ποιητικά εκφραστικά μέσα για το αναπότρεπτο και δήθεν ανείπωτο, που οι περισσότεροι από εμάς φοβούνται και γι’ αυτό αποσιωπούν. Μια ιδιαίτερη κατάσταση προκύπτει από το γεγονός ότι ένα μέρος της ιστορίας (ή της ποιητικής σύνθεσης, αναλόγως τον τρόπο θεώρησης) έχει συλληφθεί ως κείμενο για σκηνική παράσταση. Διότι η Μαρτίνα Χέφτερ, που κατάγεται από το Aλγκοϊ και ζει από τη δεκαετία του 1990 στη Λειψία, και η οποία πριν από τις τέσσερις ποιητικές συλλογές της δημοσίευσε τρία μυθιστορήματα, δεν είναι μόνο συγγραφέας αλλά και χορεύτρια, και δουλεύει, ως περφόρμερ της ποίησής της, πάνω στο σημείο τομής μεταξύ κίνησης και γλώσσας.