Παντού στην Ελλάδα, βλέπουμε ανθρώπους που άφησαν πίσω τους κάποια πατρίδα και τρέχουν στην Ευρώπη για το μεροκάματο. Τους κοιτάμε με δυσπιστία, ίσως και με φόβο, ξεχνάμε όμως ότι κάποιοι από μας, στη δεκαετία του '60, είχαν βρεθεί σε παρόμοια θέση στα εργοστάσια της Γερμανίας, στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου ή στις παγωνιές της Σουηδίας.
Όλοι αυτοί, τώρα και τότε, δε μπορούν να κρύψουν την οργή τους για τη «μητριά» πατρίδα που τους έδιωξε κι αναγκάστηκαν να κάνουν τόπο και πατρίδα, εκεί που βρίσκουν το φτωχό και πικρό ψωμί της ξενιτιάς. Ξέρουν πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσεις είναι να τολμήσεις. Με σαπιοκάραβα στα ταραγμένα νερά της Μεσογείου, με ατελείωτες πορείες στα χιονισμένα βουνά, ή με συμβόλαια που δεν καταλάβαιναν τι γράφουν...
Κι αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι γυναίκες, μας ιστορούν τα πάθια τους, τις λίγες χαρές και τις άπειρες λύπες, τα χτυποκάρδια τους: η λεβεντόκορμη Αλεξάνδρα, η αγρότισσα, που η αξία της ήταν όσο κι ενός αλόγου. Η Ιρίνα, το παιδί «φάντασμα», το παιδί στον αέρα. Χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα. Η γιαγιά με το μαύρο τσεμπέρι που έβαζε σημάδια στους δρόμους του Βερολίνου για να μη χαθεί κι η Ντανιέλα που έβαζε κι αυτή σημάδια στους δρόμους της Αθήνας για να πάει στη θάλασσα με τα πόδια... Η Βασιλική που δε νοιαζότανε καθόλου γιά το ακόρντ κι η Ελένη που χτυπήθηκε από τους νεοναζί. Κι η Κίτσα, κι η Βάσω κι η Χριστίνα και τόσες άλλες που δε μπόρεσαν να μας ανοίξουν την καρδιά τσυς...
Παντού στην Ελλάδα, βλέπουμε ανθρώπους που άφησαν πίσω τους κάποια πατρίδα και τρέχουν στην Ευρώπη για το μεροκάματο. Τους κοιτάμε με δυσπιστία, ίσως και με φόβο, ξεχνάμε όμως ότι κάποιοι από μας, στη δεκαετία του '60, είχαν βρεθεί σε παρόμοια θέση στα εργοστάσια της Γερμανίας, στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου ή στις παγωνιές της Σουηδίας.
Όλοι αυτοί, τώρα και τότε, δε μπορούν να κρύψουν την οργή τους για τη «μητριά» πατρίδα που τους έδιωξε κι αναγκάστηκαν να κάνουν τόπο και πατρίδα, εκεί που βρίσκουν το φτωχό και πικρό ψωμί της ξενιτιάς. Ξέρουν πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσεις είναι να τολμήσεις. Με σαπιοκάραβα στα ταραγμένα νερά της Μεσογείου, με ατελείωτες πορείες στα χιονισμένα βουνά, ή με συμβόλαια που δεν καταλάβαιναν τι γράφουν...
Κι αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι γυναίκες, μας ιστορούν τα πάθια τους, τις λίγες χαρές και τις άπειρες λύπες, τα χτυποκάρδια τους: η λεβεντόκορμη Αλεξάνδρα, η αγρότισσα, που η αξία της ήταν όσο κι ενός αλόγου. Η Ιρίνα, το παιδί «φάντασμα», το παιδί στον αέρα. Χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα. Η γιαγιά με το μαύρο τσεμπέρι που έβαζε σημάδια στους δρόμους του Βερολίνου για να μη χαθεί κι η Ντανιέλα που έβαζε κι αυτή σημάδια στους δρόμους της Αθήνας για να πάει στη θάλασσα με τα πόδια... Η Βασιλική που δε νοιαζότανε καθόλου γιά το ακόρντ κι η Ελένη που χτυπήθηκε από τους νεοναζί. Κι η Κίτσα, κι η Βάσω κι η Χριστίνα και τόσες άλλες που δε μπόρεσαν να μας ανοίξουν την καρδιά τσυς...
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΣΣΕΣ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥBKS.0457066BKS.0457066ΖΩΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑΖΩΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣΚατηγορία: ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ •ΖΩΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ στην κατηγορία ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ISBN: 978-960-8342-78-1 Συγγραφέας: ΖΩΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ Εκδοτικός οίκος: ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Σελίδες: 190 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: 2009 Παντού στην Ελλάδα, βλέπουμε ανθρώπους που άφησαν πίσω τους κάποια πατρίδα και τρέχουν στην Ευρώπη για το μεροκάματο. Τους κοιτάμε με δυσπιστία, ίσως και με φόβο, ξεχνάμε όμως ότι κάποιοι από μας, στη δεκαετία του '60, είχαν βρεθεί σε παρόμοια θέση στα εργοστάσια της Γερμανίας, στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου ή στις παγωνιές της Σουηδίας. Όλοι αυτοί, τώρα και τότε, δε μπορούν να κρύψουν την οργή τους για τη «μητριά» πατρίδα που τους έδιωξε κι αναγκάστηκαν να κάνουν τόπο και πατρίδα, εκεί που βρίσκουν το φτωχό και πικρό ψωμί της ξενιτιάς. Ξέρουν πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσεις είναι να τολμήσεις. Με σαπιοκάραβα στα ταραγμένα νερά της Μεσογείου, με ατελείωτες πορείες στα χιονισμένα βουνά, ή με συμβόλαια που δεν καταλάβαιναν τι γράφουν... Κι αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι γυναίκες, μας ιστορούν τα πάθια τους, τις λίγες χαρές και τις άπειρες λύπες, τα χτυποκάρδια τους: η λεβεντόκορμη Αλεξάνδρα, η αγρότισσα, που η αξία της ήταν όσο κι ενός αλόγου. Η Ιρίνα, το παιδί «φάντασμα», το παιδί στον αέρα. Χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα. Η γιαγιά με το μαύρο τσεμπέρι που έβαζε σημάδια στους δρόμους του Βερολίνου για να μη χαθεί κι η Ντανιέλα που έβαζε κι αυτή σημάδια στους δρόμους της Αθήνας για να πάει στη θάλασσα με τα πόδια... Η Βασιλική που δε νοιαζότανε καθόλου γιά το ακόρντ κι η Ελένη που χτυπήθηκε από τους νεοναζί. Κι η Κίτσα, κι η Βάσω κι η Χριστίνα και τόσες άλλες που δε μπόρεσαν να μας ανοίξουν την καρδιά τσυς... ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΣΣΕΣ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση