ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Από τότε που φύγαμε από την Αλεξάνδρεια,
τις νύκτες για να νανουριστώ, ζούσα
και ξαναζούσα μέσα από τή φαντασία μου,
όλα όσα άφησα εκεί.
Αυτά τα όνειρα, προσπαθούσα να ακουμπήσω
σε χαρτί με λόγια
κι όταν στό τέλος διάβαζα τά όσα έγραφα,
έλεγα "κι έπειτα; Απλά μιά εξιστόρηση".
Ώσπου, είκοσι πέντε χρόνια μετά
επέστρεψα στή γενέθλια γή
καί τότε, στή μυρωδιά της... βρήκα το κλειδί
πού άνοιξε τίς πόρτες τής καρδιάς μου,
γιά νά σάς διηγηθώ τόν δικό μου έρωτα
γι' αυτήν τήν πόλη.