ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Πλησιάζει η 35η επέτειος των γενεθλίων της Νόης. Πριν δύο μήνες αποχώρησε από το γάμο της και επέστρεψε στο πατρικό της σπίτι. Χωρίς εισοδήματα εξαρτάται πλέον από τους γονείς της. Το καλοκαίρι είναι εδώ, αλλά ούτε λόγος για διακοπές. Θα την βγάλει στην ταράτσα ποτίζοντας τις γλάστρες της μητέρας της.

Η Νόη «κλαίει» τη ζωή της που είναι χωρισμένη, χωρίς παιδί, ουσιαστικά άνεργη στη βαθιά οικονομική κρίση των καιρών, μόνη της αφού και η μάνα της πρώτα της θυμίζει τα λάθη και την ξεροκεφαλιά της και μετά της συμπαραστέκεται.

Στη μοναδική της καθημερινή ασχολία, στο facebook, γνωρίζεται με τον Παύλο, διευθύνοντα σύμβουλο διαφημιστικής εταιρείας με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ανάλυση Ανθρώπινου Δυναμικού, που την καλεί στο πάρτι για την αποχώρηση του από την εταιρεία. H Nόη ανταποκρίνεται στην πρόσκληση αλλά εκεί δεν γνωρίζει κανένα και νιώθει άβολα. Ο Παύλος την καλεί κοντά του.

Η ψυχή της είναι απεικονισμένη στο πρόσωπό της. Του δίνει την εντύπωση του ζωντανού - νεκρού ανθρώπου. Την βλέπει με ενδιαφέρον, την προσέχει προσπαθώντας να βρει τι συμβαίνει, τι βασανίζει αυτήν την κοπέλα. Ο αναλυτής, αν και είχε πάρει απόφαση για οριστική απόσυρση από όλα όσα μέχρι τότε έκανε, την τελευταία στιγμή κάτι ανεξήγητο τον έσπρωξε να μπει και πάλι δυναμικά στο παιχνίδι.