ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ

Από τα κρεματόρια του Αουσβιτς, για πολλούς συγχρόνους μας με κάποιο τρόπο επιβεβαιώθηκε πως το τέλος του ανθρώπου και του πολιτισμού είναι η απώλεια, ο χαμός.

Για ανθρώπους, όμως, όπως η Ευτυχία Νάχμαν, που έζησε στο πετσί της αυτή την απέραντη δοκιμασία, βγήκε κάτι τελείως διαφορετικό: Η ανάγκη προσέγγισης και συνεννόησης μεταξύ των ανθρώπων.

Αυτό διαμορφώθηκε ως το κεντρικό μήνυμα του βιβλίου της περί των μεγάλων θρησκειών. Επιδιώκει να δείξει -και το πετυχαίνει- ότι οι μεγάλες θρησκείες, πέρα από τις μεταξύ τους διαφορές, έχουν πάρα πολλά κοινά, που, αναδεικνυόμενα, μας κάνουν να νιώθουμε αρκετά κοντά ο ένας με τον άλλο.

Η Ευτυχία Νάχμαν έζησε τη διαφορετικότητα κατά βάναυσο τρόπο. Αυτό όμως το βίωμά της κατέληξε να την οδηγήσει στην έρευνα και την αποδοχή παραγόντων που μας ενώνουν στη ζωή, δεν μας χωρίζουν. Ανέλαβε επιστημονικά να αναδείξει στο βιβλίο της τις σπουδαίες κοινές παραδόσεις που ενώνουν τις μεγάλες θρησκείες, δεν τις διαιρούν. Αυτό αναδείχτηκε, όχι μόνο με την ευρυμάθειά της, αλλά και με μια εξαιρετική συνθετική ικανότητα και με μια χάρη που είναι πολύ σπάνια στο είδος αυτών των βιβλίων.