ΤΑ ΚΕΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΣ

Η Εύα είναι ο αισθησιασμός, η ατίμωση, η έξοδος και η πτώση. Τιμωρείται με την απειλή της ανυπαρξίας κι εκδιώκεται, ώστε με πόνο και δάκρυα να περνά τις μέρες της αυτή είναι η κατάρα του θεού της.
Στα σπλάχνα της, όμως, κυοφορεί την ελπίδα, γίνεται η Μητέρα των Ζωντανών. Η Εύα ξεριζώνεται από την Εδέμ για να μάθει ότι η λύτρωση περνά από τη ζωή. Και η Εύα αναζητά πια την υπενθύμιση ενός χαμένου παραδείσου ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στον αναστάσιμο εαυτό της.

Τα κεράσια της Εύας είναι η πορεία του ανθρώπου προς την ωρίμανση, η επιλογή της ελευθερίας, η αποδοχή της ζωής μαζί με το κόστος της απώλειας, η επίγνωση της φθοράς και η αποκαθήλωση των ζώντων θεών μέσ’ από τα πρόσωπα του γονέα, των φίλων, του έρωτα.
Εντέλει, η αποκαθήλωση του ίδιου του Εαυτού.