ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί, μέσα από την παρουσίαση αντιθετικών ρευμάτων ανάλυσης σχετικών με τη σύγχρονη θεωρία του αστικού σχεδιασμού, να εντοπίσει την κοινωνικοοικονομική δυναμική, που αναπτύσσεται στην περιοχή του αφανούς και διαμορφώνει στη συνέχεια τους εμφανείς σχηματισμούς του αστικού περιβάλλοντος. Για την ικανοποίηση αυτού του στόχου επιλέχθηκε μια σειρά από κλασικά και σύγχρονα κείμενα με κοινή φιλοσοφική βάση, στην οποία τίθεται το ζήτημα της ανάδειξης του σχεδιασμού γενικότερα και ειδικότερα του αστικού σχεδιασμού μέσα σε ένα κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, που από τη φύση των δομών του αρνείται τη συλλογική δράση. Συνεπώς, το κυρίαρχο ερώτημα, που προσπαθούν μέσα από την διαφορετικότητα των προσεγγίσεων τους να απαντήσουν τα περιεχόμενα σε αυτή την εργασία κείμενα, είναι αν ο σχεδιασμός με τη θεσμική υπόσταση έχει μόνο εργαλειακή σημασία με κύριο σκοπό την αποτελεσματική λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας, ή εάν εμπεριέχει δυνατότητες υπέρβασης των εγγενών περιορισμών του συστήματος οργάνωσης, σχεδιασμού και διαχείρισης του αστικού χώρου.

Σε σχέση με τα παραπάνω, η παράθεση αντιθετικών θεωρητικών ρευμάτων δίνει τη δυνατότητα της κριτικής αξιολόγησης στη βάση της φιλοσοφικής και της πολιτικής στήριξης των διαφόρων προσεγγίσεων και της συμβολής τους στη δομή και στην ανάπτυξη της θεωρίας του σχεδιασμού. Γι΄ αυτό περιέχονται θέσεις που ξεκινούν από την περιοχή του λογικού θετικισμού και άλλες που αντλούν τα αναλυτικά τους εργαλεία και τη μέθοδο σύνεσης των προτάσεών τους από την περιοχή του ιστορικού υλισμού και της πολιτικής οικονομίας. Πρόκειται για αυτά τα θεωρητικά ρεύματα, που η διαφορά των φιλοσοφικών τους βάσεων και των πολιτικών τους προσανατολισμών διαμορφώνουν τη σύγχρονη προβληματική τόσο σε σχέση με το σχεδιασμό του χώρου, όσο και με την κοινωνική και την οικονομική ανάπτυξη, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις ιδιαιτερότητες του αστικού κέντρου.

Το βιβλίο απευθύνεται σε όσους ασχολούνται με το σχεδιασμό και την οργάνωση του χώρου, όπως πολεοδόμοι, αρχιτέκτονες, περιβαλλοντολόγοι, γεωγράφοι, χωροτάκτες, οικονομολόγοι, σπουδαστές πολεοδομίας, αστικού σχεδιασμού, περιβαλλοντικών σπουδών γεωγραφίας, καθώς και νομικοί ασχολούμενοι με το πολεοδομικό δίκαιο.