ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙΣ

Εσύ,
Καθώς κυλάει
Η μικρή σταγόνα του χρόνου
Και το χιλιοειπωμένο
Τραγούδι του ανέμου, μιλάει

Καθώς στον ορίζοντα Φτερουγάει ένας γλάρος
Κι ο ήλιος
Με κόκκινο χρώμα, δακρύζει

Καθώς οι άνθρωποι Φεύγουν, ξεμακραίνουν
Και μένουν στο δρόμο
Σαν άγνωστοι άλλοι,

Εσύ,
Έρχεσαι με τα χέρια γεμάτα
Να προσθέσεις, σε μένα,
Ένα κάτι που λείπει.