Ο Πρώτος Ανθρωπος ξανακάνει όλη τη διαδρομή για ν’ ανακαλύψει το μυστικό του: δεν είναι ο πρώτος. Κάθε άνθρωπος είναι ο πρώτος άνθρωπος, κανείς δεν είναι. Γι’ αυτό πέφτει στα πόδια της μητέρας του.
Ακρόπολη. Ο άνεμος σάρωσε όλα τα σύννεφα, και το φως, το πιο λευκό και το πιο δυνατό, πέφτει από τον ουρανό. Περίεργο συναίσθημα όλο το πρωινό πως βρίσκομαι σε τούτο το μέρος εδώ και πολλά χρόνια, πως βρίσκομαι στο σπίτι μου, χωρίς μάλιστα να με ενοχλεί η διαφορετική γλώσσα.
Νόμπελ. Περίεργο συναίσθημα συντριβής και μελαγχολίας. Όταν ήμουν 20 χρονών, φτωχός και γυμνός, γνώρισα την πραγματική δόξα. Τη μητέρα μου.
7 Νοεμβρίου, 45 χρονών. Όπως το ήθελα, μέρα μοναξιάς και σκέψης. Να ξεκινήσω να εφαρμόζω από τώρα τούτη την αδιαφορία που θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα πενήντα μου. Εκείνη την ημέρα, θα κυριαρχήσω.
Η δημοκρατία δεν είναι ο νόμος της πλειονότητας αλλά η προστασία της μειονότητας.
Η μαμά χειρουργήθηκε. Το τηλεγράφημα του Λ. φτάνει το Σάββατο το πρωί. Το επόμενο βράδυ, αεροπλάνο στις τρεις τα ξημερώματα. Εφτά η ώρα στο Αλγέρι. Πάντα η ίδια εντύπωση στο πεδίο του Λευκού-Σπιτιού: η γη μου. Και όμως ο ουρανός είναι γκρίζος, ο αέρας ελαφρύς και σπογγώδης. Εγκαθίσταμαι στην κλινική, στα υψώματα πάνω από το Αλγέρι.
Μεταξύ 1951 και 1959, ο Καμύ γράφει το Καλοκαίρι, την Πτώση, την Εξορία και το Βασίλειο, αντιδρά απέναντι στην τραγωδία του πολέμου της Αλγερίας, στην πολεμική που δημιουργείται γύρω από τον Επαναστατημένο άνθρωπο, κάνει δύο ταξίδια στην Ελλάδα, στην Ιταλία, παίρνει το βραβείο Νόμπελ... Τα Σημειωματάρια αυτά, τα τελευταία, συχνά σημειώσεις εργασίας, γίνονται εν τέλει το προσωπικό του ημερολόγιο, και επιβεβαιώνουν την επίμονη αναζήτηση της αρμονίας «μέσα από τα πιο δύσβατα μονοπάτια, τις ταραχές, τους αγώνες». Ανάμεσα στις ημερολογιακές καταγραφές, βρίσκουμε σημειώσεις για μελλοντικά συγγραφικά σχέδια και, βεβαίως, τον Πρώτο Ανθρωπο, το τελευταίο ανολοκλήρωτο βιβλίο του, που έμελλε να εκδοθεί 34 χρόνια μετά τον θάνατό του στο φοβερό αυτοκινητιστικό ατύχημα της 4ης Ιανουαρίου 1960. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει το αναλυτικό ευρετήριο των τριών τόμων.
Ο Πρώτος Ανθρωπος ξανακάνει όλη τη διαδρομή για ν’ ανακαλύψει το μυστικό του: δεν είναι ο πρώτος. Κάθε άνθρωπος είναι ο πρώτος άνθρωπος, κανείς δεν είναι. Γι’ αυτό πέφτει στα πόδια της μητέρας του.
Ακρόπολη. Ο άνεμος σάρωσε όλα τα σύννεφα, και το φως, το πιο λευκό και το πιο δυνατό, πέφτει από τον ουρανό. Περίεργο συναίσθημα όλο το πρωινό πως βρίσκομαι σε τούτο το μέρος εδώ και πολλά χρόνια, πως βρίσκομαι στο σπίτι μου, χωρίς μάλιστα να με ενοχλεί η διαφορετική γλώσσα.
Νόμπελ. Περίεργο συναίσθημα συντριβής και μελαγχολίας. Όταν ήμουν 20 χρονών, φτωχός και γυμνός, γνώρισα την πραγματική δόξα. Τη μητέρα μου.
7 Νοεμβρίου, 45 χρονών. Όπως το ήθελα, μέρα μοναξιάς και σκέψης. Να ξεκινήσω να εφαρμόζω από τώρα τούτη την αδιαφορία που θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα πενήντα μου. Εκείνη την ημέρα, θα κυριαρχήσω.
Η δημοκρατία δεν είναι ο νόμος της πλειονότητας αλλά η προστασία της μειονότητας.
Η μαμά χειρουργήθηκε. Το τηλεγράφημα του Λ. φτάνει το Σάββατο το πρωί. Το επόμενο βράδυ, αεροπλάνο στις τρεις τα ξημερώματα. Εφτά η ώρα στο Αλγέρι. Πάντα η ίδια εντύπωση στο πεδίο του Λευκού-Σπιτιού: η γη μου. Και όμως ο ουρανός είναι γκρίζος, ο αέρας ελαφρύς και σπογγώδης. Εγκαθίσταμαι στην κλινική, στα υψώματα πάνω από το Αλγέρι.
Μεταξύ 1951 και 1959, ο Καμύ γράφει το Καλοκαίρι, την Πτώση, την Εξορία και το Βασίλειο, αντιδρά απέναντι στην τραγωδία του πολέμου της Αλγερίας, στην πολεμική που δημιουργείται γύρω από τον Επαναστατημένο άνθρωπο, κάνει δύο ταξίδια στην Ελλάδα, στην Ιταλία, παίρνει το βραβείο Νόμπελ... Τα Σημειωματάρια αυτά, τα τελευταία, συχνά σημειώσεις εργασίας, γίνονται εν τέλει το προσωπικό του ημερολόγιο, και επιβεβαιώνουν την επίμονη αναζήτηση της αρμονίας «μέσα από τα πιο δύσβατα μονοπάτια, τις ταραχές, τους αγώνες». Ανάμεσα στις ημερολογιακές καταγραφές, βρίσκουμε σημειώσεις για μελλοντικά συγγραφικά σχέδια και, βεβαίως, τον Πρώτο Ανθρωπο, το τελευταίο ανολοκλήρωτο βιβλίο του, που έμελλε να εκδοθεί 34 χρόνια μετά τον θάνατό του στο φοβερό αυτοκινητιστικό ατύχημα της 4ης Ιανουαρίου 1960. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει το αναλυτικό ευρετήριο των τριών τόμων.
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ 1951-1959BKS.0179132BKS.0179132CAMUS ALBERTCAMUS ALBERTΜΕΛΕΤΕΣΚατηγορία: ΜΕΛΕΤΕΣ •CAMUS ALBERT στην κατηγορία ΜΕΛΕΤΕΣ ISBN: 978-618-07-0152-4 Συγγραφέας: CAMUS ALBERT Εκδοτικός οίκος: ΠΑΤΑΚΗ Μετάφραση: ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΥ ΝΙΚΗ Σελίδες: 416 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Δεκέμβριος 2022 Ο Πρώτος Ανθρωπος ξανακάνει όλη τη διαδρομή για ν’ ανακαλύψει το μυστικό του: δεν είναι ο πρώτος. Κάθε άνθρωπος είναι ο πρώτος άνθρωπος, κανείς δεν είναι. Γι’ αυτό πέφτει στα πόδια της μητέρας του. Ακρόπολη. Ο άνεμος σάρωσε όλα τα σύννεφα, και το φως, το πιο λευκό και το πιο δυνατό, πέφτει από τον ουρανό. Περίεργο συναίσθημα όλο το πρωινό πως βρίσκομαι σε τούτο το μέρος εδώ και πολλά χρόνια, πως βρίσκομαι στο σπίτι μου, χωρίς μάλιστα να με ενοχλεί η διαφορετική γλώσσα. Νόμπελ. Περίεργο συναίσθημα συντριβής και μελαγχολίας. Όταν ήμουν 20 χρονών, φτωχός και γυμνός, γνώρισα την πραγματική δόξα. Τη μητέρα μου. 7 Νοεμβρίου, 45 χρονών. Όπως το ήθελα, μέρα μοναξιάς και σκέψης. Να ξεκινήσω να εφαρμόζω από τώρα τούτη την αδιαφορία που θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα πενήντα μου. Εκείνη την ημέρα, θα κυριαρχήσω. Η δημοκρατία δεν είναι ο νόμος της πλειονότητας αλλά η προστασία της μειονότητας. Η μαμά χειρουργήθηκε. Το τηλεγράφημα του Λ. φτάνει το Σάββατο το πρωί. Το επόμενο βράδυ, αεροπλάνο στις τρεις τα ξημερώματα. Εφτά η ώρα στο Αλγέρι. Πάντα η ίδια εντύπωση στο πεδίο του Λευκού-Σπιτιού: η γη μου. Και όμως ο ουρανός είναι γκρίζος, ο αέρας ελαφρύς και σπογγώδης. Εγκαθίσταμαι στην κλινική, στα υψώματα πάνω από το Αλγέρι. Μεταξύ 1951 και 1959, ο Καμύ γράφει το Καλοκαίρι, την Πτώση, την Εξορία και το Βασίλειο, αντιδρά απέναντι στην τραγωδία του πολέμου της Αλγερίας, στην πολεμική που δημιουργείται γύρω από τον Επαναστατημένο άνθρωπο, κάνει δύο ταξίδια στην Ελλάδα, στην Ιταλία, παίρνει το βραβείο Νόμπελ... Τα Σημειωματάρια αυτά, τα τελευταία, συχνά σημειώσεις εργασίας, γίνονται εν τέλει το προσωπικό του ημερολόγιο, και επιβεβαιώνουν την επίμονη αναζήτηση της αρμονίας «μέσα από τα πιο δύσβατα μονοπάτια, τις ταραχές, τους αγώνες». Ανάμεσα στις ημερολογιακές καταγραφές, βρίσκουμε σημειώσεις για μελλοντικά συγγραφικά σχέδια και, βεβαίως, τον Πρώτο Ανθρωπο, το τελευταίο ανολοκλήρωτο βιβλίο του, που έμελλε να εκδοθεί 34 χρόνια μετά τον θάνατό του στο φοβερό αυτοκινητιστικό ατύχημα της 4ης Ιανουαρίου 1960. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει το αναλυτικό ευρετήριο των τριών τόμων. ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ 1951-1959
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση