ΡΕΒΕΚΚΑ

Ήταν το πρώτο ραντεβού στου δρόμου τη γωνία
ώρες που είχαν και οι δυο μεγάλη αγωνία
φοιτήτρια Ιατρικής ήτανε η Ρεβέκκα
και άξιζε σε ομορφιά όσο αξίζουν δέκα
Δημήτρη τόνε λέγανε με ομορφιά μεγάλη
που μόλις τον αντίκριζε την έπιανε η ζάλη
το νεαρό που γνώρισε μια μέρα σ’ ένα πάρτι
και από τότε ήτανε ενθουσιασμό γεμάτη.
Δυο τριαντάφυλλα λευκά στο χέρι της κρατούσε
και σαν θεά της ομορφιάς στο δρόμο περπατούσε
φορούσε κίτρινο ταγιέρ έμοιαζε με νεράιδα
και μόλις την αντίκριζες ένιωθες μια ζαλάδα.
Την έβλεπε να προχωρά και να τόνε θαμπώνει
και τη φτωχή του την καρδιά με βέλη να καρφώνει
το ένα τριαντάφυλλο για δώρο του προσφέρει
με της ψυχής της τον παλμό και της καρδιάς το χέρι
το δρόμο για τον Υμηττό πήραν κι ανηφορίζουν
και ποιο το αποτέλεσμα ακόμη δε γνωρίζουν.