ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗΣ

Η εφαρμογή του θεσμού των πρόσθετων λόγων αναψηλάφησης αποσκοπεί στην παροχή της δυνατότητας στον ασκήσαντα αυτή της επίτευξης μείωσης και απάμβλυνσης των συνεπειών της αυστηρότητας του θεσπιζόμενου δικονομικού απαγορευτικού κανόνα της ανεπίτρεπτης άσκησης δεύτερης αναψηλάφησης. Η μελέτη αυτή περιλαμβάνει αναλυτικώς και αναπτύσσει διεξοδικώς, στο μέτρο των ανθρωπίνων δυνατοτήτων, όσα ζητήματα αναφέρονται και σχετίζονται με τους πρόσθετους λόγους της αναψηλάφησης.

Έχει καταβληθεί επίπονη προσπάθεια ενδελεχούς επεξεργασίας, επιμελούς μελέτης, προσήκουσας κατανόησης, αναλυτικής διατύπωσης και ορθής επίλυσης των προκυψάντων και ανακυψάντων δικονομικών προβλημάτων, ώστε να διευκολυνθεί και να επιτευχθεί η ερμηνεία και η εφαρμογή του θεσμού αυτού. Η επιχειρούμενη ανάπτυξη και επιδιωκόμενη ανάλυσή του ερείδεται στη θεωρία και στη νομολογία, που προσπαθούν να επιτύχουν την εναρμόνιση και το συγκερασμό των γενικότερων δικαιϊκών εννοιών με τις κρατούσες πρακτικές και κοινωνικές αντιλήψεις.

Η μονογραφία διαιρείται σε εννέα κεφάλαια. Η ιστορική νομοθετική διαδρομή των πρόσθετων λόγων της αναψηλάφησης σκιαγραφείται στο πρώτο κεφάλαιο. Η θεμελίωσή τους παρατίθεται στο δεύτερο κεφάλαιο. Τα τρίτο και τέταρτο κεφάλαια διαλαμβάνουν την παράθεση της ανάλυσης των θετικών και αρνητικών διαδικαστικών προϋποθέσεων άσκησης των πρόσθετων αυτών λόγων. Τα πέμπτο και έκτο κεφάλαια οριοθετούν τις ενεργητική και παθητική νομιμοποιήσεις. Η νομότυπη άσκηση των πρόσθετων λόγων του ένδικου αυτού μέσου εξετάζεται και διερευνάται στο έβδομο κεφάλαιο. Και η προδικασία συζήτησης και η κύρια διαδικασία της αναψηλάφησης και των πρόσθετων λόγων της αναλύονται αντιστοίχως στα όγδοο και ένατο κεφάλαια.