ΠΟΙΗΜΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΜΙΝΑΣΕ ΡΕΝΓΚΑ

Τρεις ποιητές ένα απόγευμα των αρχών του 1488, δεύτερος σεληνιακός μήνας, εποχή όπου η άνοιξη αρχίζει να διαδέχεται το χειμώνα κάθονται σε ένα ιερό της Μινάσε, σημερινή Οζάκα, και δεν σηκώνονται αν δεν τελειώσουν τις εκατό στροφές ενός ποιήματος Ρένγκα.
Είναι ο ποιητής Σόγκι και δυο ποιητές ακόλουθοί του ο Σόχακου και ο Σότσο. Και οι τρεις γνωστοί και διακρινόμενοι καλλιεργητές της ποίησης στην εποχή τους.

Η Ρένγκα είναι μια μορφή συλλογικής ποίησης, της οποίας το κορυφαίο δείγμα είναι αυτό το βιβλίο. Τρεις ποιητές και δια μιας ολοκληρώνουν εκατό ποιήματα μικρής φόρμας κάτω από δεδομένους περιορισμούς που εξασφαλίζουν την ύπαρξη ποικιλίας στο όλο εγχείρημα. Γραμμένη σαν πολιτική και αισθητική παρέμβαση ανακαλεί ένα χαμένο παρελθόν μεγαλειώδες στη γλώσσα αυτού του παρελθόντος. Το βιβλίο περιέχει σημειώσεις κατατοπιστικές και για το είδος και για τις περιστάσεις του οδηγώντας τον αναγνώστη σχεδόν χωρίς απορίες στην απόλαυση.