ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Η Ευρώπη υπήρξε ανέκαθεν -και εξακολουθεί να είναι, παρά την ανάδυση νέων μεγάλων δυνάμεων στην παγκόσμια σκηνή- όχι μόνον η εμπροσθοφυλακή αλλά και το καμίνι των προοδευτικών ιδεών. Στο καμίνι λοιπόν αυτό είναι καιρός να σφυρηλατηθεί και πάλι, και μάλιστα επειγόντως, η νέα προοδευτική ταυτότητα της ηπείρου μας, με κύρια προτεραιότητα την επικαιροποιημένη αναβάπτιση σε αρχές και αξίες που σφράγισαν την πορεία του ευρωπαϊκού νομικού και πολιτικού πολιτισμού. Κι αυτό, κατά την άποψή μου, μόνο μια Νέα -Δημοκρατική, Πλουραλιστική και Ρηξικέλευθη- Αριστερά, όπως προσπάθησα να τη σκιαγραφήσω σε τούτο το βιβλίο, μπορεί να το επιτύχει. Διότι μόνο μια τέτοια Αριστερά -διαλεκτικά συνυφασμένη με τις καλύτερες παραδόσεις της σοσιαλδημοκρατίας, του ευρωκομμουνισμού και της πολιτικής οικολογίας και συνάμα αμφισβητησιακή, κοινωνικά ευαίσθητη και ανοιχτή στα νέα ρεύματα και τις νέες εξελίξεις- μπορεί να αποτελέσει το ανάχωμα απέναντι στην επαπειλούμενη ολιγαρχία των αγορών, και παράλληλα να δώσει τις απαντήσεις που επείγουν, προκειμένου να ξεφύγει η ανθρωπότητα από τη μέγκενη της πολύπλευρης κρίσης που την περισφίγγει. Αλλά και, γενικότερα, διότι, στη σύγχρονη καταθλιπτική πραγματικότητα του «φονταμενταλισμού των αγορών» και του «αχαλίνωτου καπιταλισμού», το γνήσια απελευθερωτικό και βαθύτατα ουμανιστικό μήνυμα μιας τέτοιας Αριστεράς, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, είναι, ίσως, περισσότερο αναγκαίο από ποτέ...
Γ.Σ.