ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΡΗΤΟΡΙΚΗ

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΡΩΤΟΡΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 1Ο ΚΑΙ 2Ο ΑΙΩΝΑ ΜΧ

Ποια ήταν η στάση του Πλουτάρχου απέναντι στη ρητορική; Η παλαιότερη έρευνα είχε θεωρήσει ότι ήταν μετριοπαθής. Αυτή η προσέγγιση όμως δημιουργεί μια σειρά άλλων προβλημάτων, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη διάφορες παραμέτρους. Η υπόθεση, που ακολουθείται στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης, εμπλέκει για πρώτη φορά στην εξέταση του προβλήματος και τα ευρύτερα γραμματειακά και πολιτισμικά συμφραζόμενα, τα οποία επιδρούν και θέτουν εν πολλοίς και τους δικούς τους όρους και περιορισμούς στη στάση και στο μήνυμα του φιλοσόφου.

Οι προθέσεις του συγγραφέα -στον βαθμό που μπορούν να σκιαγραφηθούν-, οι προσδοκίες του κοινού της εποχής, ο ανταγωνισμός που εμφανίζεται σε κοινά πεδία δράσης μεταξύ φιλοσόφων και δασκάλων ρητορικής, οι διάφορες κειμενικές συμβάσεις, κ.ά., δεν είχαν έως τώρα ληφθεί συστηματικά υπόψη στην έρευνα στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης. Και όμως, όταν κανείς επιχειρεί να συνεξετάσει και αυτά τα στοιχεία, τότε αρχίζει να διαμορφώνεται μια εικόνα διαφορετική από εκείνη της παλαιότερης έρευνας. Αρχίζει να σχηματίζεται η εικόνα ενός φιλοσόφου που δεν βλέπει τη ρητορική αναγκαστικά ως υποδεέστερο μέσο πειθούς, αλλά ενός φιλοσόφου που δυσκολεύεται πολλές φορές να δηλώσει αυτή τη θέση ανοιχτά στον δημόσιο λόγο του.