ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ

Οφείλουμε πάντα να πηγαίνουμε μπροστά, στην τύχη, ακόμα και στην πιο μικρή βόλτα, ορμώμενοι από το πνεύμα της αέναης περιπέτειας, αποφασισμένοι να μην επιστρέψουμε ποτέ.

Το Περπατώντας βασίζεται σε δύο διαλέξεις που έδωσε ο Θορώ προς το τέλος της ζωής του (το 1862) και συνοψίζει τις ιδέες του για τη φύση και τον άνθρωπο όπως διαμορφώθηκαν κατά τη μόνιμη παραμονή του στα δάση. Στη φύση δεν βλέπει μόνο την ομορφιά που τον περιβάλλει, αλλά και όλα τα εχέγγυα για την αληθινή ελευθερία και την ανάπτυξη του ατόμου, αφού εξάλλου «όλα τα σπουδαία πράγματα είναι άγρια και ελεύθερα». Και μας προτείνει το περπάτημα, τον καλύτερο δηλαδή τρόπο για να αποκαταστήσει κανείς την επαφή του με τη φύση και να βρει ξανά τον πρωτόγονο και δημιουργικό εαυτό του, που έχει διαφθαρεί και παρακμάσει από τα «επιτεύγματα» του πολιτισμού.

Επιφανές μέλος του κινήματος του υπερβατισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες των μέσων του 19ου αιώνα, ο δοκιμιογράφος, στοχαστής, ποιητής και σφοδρός πολέμιος της δουλείας o Χένρι Ντέιβιντ Θόρω (ή Θορώ) διακήρυξε με τα κείμενά του, τις δημόσιες ομιλίες και όλη τη στάση ζωής του την απόλυτη ανάγκη του ατόμου να ζει ελεύθερα, αδέσμευτα και σε αρμονία με το φυσικό του περιβάλλον. Τόσο τα μαχητικά του δοκίμια (Πολιτική ανυπακοή, Ζωή χωρίς αρχές) όσο και οι ύμνοι του στη φύση και τη δύναμή της (Ουόλντεν ή Η ζωή στα δάση, Περπατώντας) ενέπνευσαν πλήθος συγγραφέων, διανοητών, οικολογικών και πολιτικών θεωριών και κινημάτων αντίστασης από τον 19ο αιώνα μέχρι και τις μέρες μας.