ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΑΡΧΕΣ ΩΣ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

O τόμος αποτελείται από τις ανακοινώσεις του Γ' Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου (Ρέθυμνο, Οκτώβρης 2008) που διοργάνωσαν το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας προς τιμήν του Ομότιμου Καθηγητή Θόδωρου Χατζηπανταζή.

Εξήντα καταξιωμένοι και νεότεροι ερευνητές από πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Αμερικής παρουσιάζουν τα πιο πρόσφατα δείγματα της έρευνας για την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (από την κρητική δραματουργία του 17ου αιώνα έως την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004) γύρω από έναν κεντρικό άξονα προβληματισμού: «Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο νεοελληνικό θέατρο». Ακόμα και από αυτήν τη σταδιακή (και διόλου απρόσκοπτη) εισαγωγή της ίδιας της θεατρικής τέχνης στο νοτιοανατολικό άκρο της Βαλκανικής Χερσονήσου στα χρόνια της Κρητικής Αναγέννησης, ή δυο αιώνες αργότερα, την εποχή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, έως τις ποικίλες εκσυγχρονιστικές απόπειρες που ακολούθησαν μέχρι την αυγή του 21ου αιώνα, το νεοελληνικό θέατρο διαμόρφωσε, τελικά, μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία μέσα από ένα δυναμικό και εξελισσόμενο πλέγμα συνεχών ανανεώσεων και αντιστάσεων.

Οι ανακοινώσεις διερευνούν με δημιουργικό τρόπο αυτή τη σχέση παράδοσης και νεοτερικότητας μέσα από ποικίλες οπτικές και μεθόδους. Οι θεματικές ενότητες του τόμου καλύπτουν τις προσπάθειες ανανέωσης της δραματουργίας, την επαγγελματική κατάσταση του νεοελληνικού θεάτρου, την τέχνη του ηθοποιού, την τέχνη του σκηνοθέτη, τη σκηνική αναβίωση του αρχαίου δράματος, τη σχέση του θεάτρου με τις άλλες τέχνες και την πρόσληψη του θεάτρου από το κοινό και την κριτική.