ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

«-Καί γιατί να μεγαλώσω; Για να γίνω σαν τους μεγάλους που γκρινιάζουν από το πρωί ως το βράδυ και δεν είναι με τίποτε ευχαριστημένοι;...»
«Τότε ήταν που διέκοψε την οργισμένη σιωπή η αθώα φωνή του Παναγιωτάκη: -Μαμά, γιατί κοίταξες έτσι τον μπαμπά;...»
«-Μπαμπά!... φώναξε με όλη τη δύναμή του. -Τί είναι, αγόρι μου; -Μπαμπά, να περάσεις καλά! Και.., μην ξεχάσεις να ξαναγυρίσεις!»
Είναι η στιγμή που το παιδί σε αφοπλίζει με δυο λογάκια που σου λέει. Λόγια απλά και αυθόρμητα, βγαλμένα μέσα από την αθώα παιδική ψυχή, που κρύβουν όμως μεγάλο βάθος.

Σκοπός του βιβλίου είναι μέσα από αυθόρμητες φράσεις και χαριτωμένες σκηνές από τη ζωή των παιδιών, να μας παρακινήσει να σπουδάσουμε την αγνή παιδική ψυχή, να διδαχθούμε από την αθωότητά της και να φροντίσουμε με επιμέλεια ό, τι έχει ανάγκη.