ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ

Δυστυχώς, τα τελευταία δέκα χρόνια διανύουμε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της σύγχρονης ανθρώπινης ιστορίας, σε όλα τα επίπεδα.

Μια περίοδο που έχω ταυτίσει με τις «ώρες κοινής ησυχίας», όπου κανείς δεν μπορεί να βγάλει άχνα επειδή οι «γείτονες» κοιμούνται. Ακόμα και αν πάρει το θάρρος να βγάλει άχνα, κινδυνεύει επίσκεψης των «Αρχών».

Έτσι λοιπόν, εκείνοι που υπάκουσαν εξαρχής, υπέκυψαν, και εκείνοι που έπρεπε να βγάλουν άχνα για να τους ξυπνήσουν, σιώπησαν, ίσως για να σώσουν ό, τι τους έχει απομείνει.

Εγώ επέλεξα να μιλήσω ξανά. Σε προσκαλώ λοιπόν να συμμετάσχεις σε αυτόν τον διάλογο και με τον τρόπο σου, με την τέχνη σου, με το επάγγελμά σου, με τη συμπεριφορά σου, με τις ιδέες σου, με τις ευαισθησίες σου, με τα όνειρά σου, με την αγάπη σου, με την επιμονή σου, με την κατανόησή σου, με την ανθρωπιά σου, να μιλήσεις ξανά!