ΟΙ ΟΡΕΙΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΠΙΝΔΟΥ

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

H οικολογική προσαρμογή, οι σχέσεις παραγωγής, η κοινωνική συγκρότηση, η συμβολική έκφραση και η διαχείριση της κοινωνικής μνήμης στις ορεινές κοινότητες της Βόρειας Πίνδου συνιστούν τους βασικούς άξονες των μελετών αυτού του βιβλίου.

Μέσα από μια ιστορική προοπτική ο συγγραφέας επιχειρεί μια ολική προσέγγιση του ορεινού αυτού χώρου, αναδεικνύοντας τα κύρια ιστορικά του χαρακτηριστικά αλλά και την αποσύνθεσή του στη σύγχρονη εποχή. Βασική, ωστόσο, διαπίστωση αποτελεί το γεγονός της επιβίωσης της κοινότητας ως πνεύματος ενός κοινού «ανήκειν» με βάση την κοινή καταγωγή- στους τόπους της διασποράς, όπου η κοινότητα ανασυγκροτείται συμβολικά προσλαμβάνοντας νέες μορφές (αδελφότητες, σύλλογοι κ.λπ.) και εκδηλώνει με ποικίλους τρόπους τη διάθεση διατήρησης των δεσμών με τη γενέτειρα και προσφοράς σ’ αυτή κάθε είδους βοήθειας.