ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΤΡΟΠΟΙ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ

Το λογοτεχνικό φαινόμενο έχει την ίδια ηλικία με την ιστορία του ανθρώπου, καθώς συνεχώς περιγράφει (και έτσι αναλογικά εξηγεί) την ανθρώπινη κατάσταση ή πραγματικότητα. Η πραγματικότητα γίνεται προσιτή και λειτουργική μέσω της λογοτεχνικής της προσομοίωσης, με τρόπους όπως εκείνοι της αφήγησης και της έκφρασης. Η αφήγηση είναι αναπαράσταση δράσης και αντιστοιχεί στη μυθοπλαστική πεζογραφία, ενώ η έκφραση είναι απόδοση ψυχικής κατάστασης και αντιστοιχεί στη λυρική ποίηση.

Με την εξέταση της πεζογραφίας, στο πρώτο μέρος του βιβλίου, δίνονται απαντήσεις στα ερωτήματα: «Πώς μια αφήγηση γίνεται μυθιστόρημα;» «Πώς φτιάχνονται οι μυθιστορηματικοί χαρακτήρες;» «Πώς γίνεται η σύνθεση του μυθιστορηματικού χωροχρόνου;» «Πώς η περιγραφή γίνεται εξηγητική και αξιολογική;» «Ποιες είναι οι σχέσεις της αφηγηματικής αναλυτικότητας με την αφηγηματική συντομία;».

Στο δεύτερο μέρος, στο πλαίσιο της εξέτασης της ποίησης δίνονται απαντήσεις στα ερωτήματα: «Πώς στοιχειοθετείται η συναίρεση συγκίνησης και γλώσσας;» «Ποια είναι τα στοιχεία της ποιητικής σύνθεσης και ποιοι οι αντίστοιχοι τρόποι ανάλυσης;» «Πώς η ποιητική εικόνα λειτουργεί ως “έννοια” του ποιητικού λόγου;» «Πώς η μεταφορά παράγει ενεργά νοήματα;».